Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Adam Lipiński, Protokolant specjalista Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi K. F. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...].
Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] września 2017 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 1 i 2 oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia [...] lipca 2017 r. nr [....]stwierdzającą nieważność decyzji Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] przyznającej ppłk K. F. dodatek specjalny w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej.
W uzasadnieniu powyższej decyzji Minister Obrony Narodowej podniósł, iż ppłk K. F. został z dniem [...] stycznia 2017 r. zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeniesiony do rezerwy wskutek upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, dokonanego przez żołnierza zawodowego. W związku z jego zwolnieniem, Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. (w którego dyspozycji oficer przebywał do dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej) decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] przyznał oficerowi, w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, dodatek specjalny z tytułu wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych w Żandarmerii Wojskowej, w kwocie 900 zł. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej decyzją z dnia [...] października 2013 r. nr [...] przyznał oficerowi dodatek służbowy. Zatem na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 grudnia 2016 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2296), należało przyznać dodatek za wykonywanie czynności dochodzeniowo-śledczych przy zastosowaniu mnożnika kwoty bazowej 0,60. Oficer otrzymywał dodatek specjalny z tytułu wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych w Żandarmerii Wojskowej przez okres ponad 37 lat, a zatem dodatek ten przysługiwał mu w pełnej wysokości. Równocześnie decyzją z tego samego dnia nr [...] organ przyznał oficerowi należności pieniężne z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. Powyższe decyzje stały się ostateczne.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2017 r. Szef Sztabu Generalnego WP wszczął z urzędu postępowanie administracyjne dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...]. Jednocześnie prowadzono postępowanie dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...].
Szef Sztabu Generalnego WP decyzją z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] stwierdził nieważność decyzji Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] przyznającej oficerowi, w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, dodatek specjalny z tytułu wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych w Żandarmerii Wojskowej, w kwocie 900 zł - jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.
W odwołaniu od decyzji z dnia [...] lipca 2017 r. oficer wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie, a także przeprowadzenie dowodów ze wszystkich dokumentów zgromadzonych w sprawie, na okoliczność prawidłowego wyliczenia wysokości świadczenia objętego zaskarżoną decyzją. Kwestionowanej decyzji zarzucił naruszenie art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 156 § 1 pkt 2, art. 156 § 2, art. 157 i art. 158 § 1 k.p.a., poprzez wydanie decyzji nadzorczej w sytuacji, gdy brak było ku temu podstaw, zaś sama decyzja przyznająca dodatek specjalny wywołała nieodwracalne skutki prawne.