Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie W składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Joanna Kube (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 marca 2005 r. sprawy ze skargi S. J. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji z dnia [...] marca 2004 r. nr [...] 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości
W dniu 15 listopada 2003 r. S. J. zwróciła się z wnioskiem do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie renty w drodze wyjątku, na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.).
Po podjęciu czynności zmierzających do rozpoznania powyższego wniosku, postanowieniem z dnia [...] grudnia 2003 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 kpa, zawiesił postępowanie w przedmiotowej sprawie. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że S. J. złożyła do Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. odwołanie od decyzji z dnia [...] sierpnia 2003 r. odmawiającej jej prawa do renty ustawowej. W związku z tym, do czasu zakończenia sądowego postępowania odwoławczego i uprawomocnienia się wyroku, kwestia przyznania świadczenia w drodze wyjątku nie może zostać rozstrzygnięta.
Pismem z dnia 3 marca 2004 r. skarżąca ponownie zwróciła się do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku.
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. wyrokiem z dnia [...] czerwca 2003r. oddalił odwołanie, co zakończyło postępowanie sądowe w sprawie przyznania renty ustawowej.
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] marca 2004 r. nr [...] podjął zawieszone postępowanie i jednocześnie odmówił S. J. przyznania renty w drodze wyjątku. W uzasadnieniu decyzji Prezes ZUS podał, że z dokumentacji zawartej w aktach rentowych wynika, iż skarżąca na przestrzeni 45 lat życia posiada udowodniony okres ubezpieczenia wynoszący 1 rok, 9 miesięcy i 7 dni, który to okres jest nieadekwatny do wieku, bowiem renta jest świadczeniem z ubezpieczenia społecznego powiązanym z opłacaniem składek na ubezpieczenie. Organ uznał, że nie zaistniały szczególne okoliczności, o których mowa w art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Niespełnienie chociażby jednego warunku z tego przepisu skutkuje odmową przyznania świadczenia w trybie wyjątkowym.
W dniu 10 kwietnia 2004 r. skarżąca wniosła do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy podnosząc, iż brak wypracowanego stażu pracy spowodowany był stanem zdrowia, oraz urodzeniem sześciorga dzieci, co nie pozwoliło jej na wypracowanie dłuższego stażu pracy.
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w dniu [...] lipca 2004 r. wydał decyzję nr [...] którą utrzymał w mocy rozstrzygnięcie pierwszoinstancyjne.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zakwestionowano zaskarżona decyzje i wniesiono o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania.