Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Maria Werpachowska (spr.) Sędziowie WSA: - Joanna Kube - Jacek Fronczyk Protokolant: - Aneta Duszyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2008 r. sprawy ze skargi T. S.A. na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej oraz poprzedzającej ją decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...], 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz T. S.A. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, po rozpatrzeniu wniosku T. S.A.
o udostępnienie informacji publicznej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...], na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), odmówił udostępnienia żądanych we wniosku informacji ze względu na brak możliwości przypisania im statusu informacji publicznej w rozumieniu powołanej ustawy.
W uzasadnieniu organ wskazał, że wnioskiem z dnia 19 lipca 2007 r. T. S.A. zwróciła się do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej o udostępnienie informacji publicznej, na którą składa się całość wewnętrznej korespondencji UKE, korespondencji z UOKiK oraz notatki służbowe sporządzane przez pracowników UKE dotyczące współdziałania Prezesa UKE z Prezesem UOKiK przy wydawaniu decyzji, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.) w zakresie rynków wskazanych w § 1 pkt 3,4,5,6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 października 2004 r. w sprawie określenia rynków właściwych podlegających analizie przez Prezesa URTiP (Dz. U. Nr 242, poz. 2420). Prezes UKE stwierdził, że żądane dokumenty, wytworzone na etapie prac roboczych, nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i w związku z tym ich udostępnienie jest niedopuszczalne.
Po rozpoznaniu wniosku T. S.A. o ponowne rozpatrzenie sprawy, Prezes UKE decyzją z dnia [...] września 2007 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), utrzymał w mocy swoją poprzednią decyzję. W uzasadnieniu nie zgodził się z twierdzeniem strony, iż w sytuacji, gdy uznał, że żądana informacja nie stanowi informacji publicznej, brak było podstaw do wydania decyzji administracyjnej. Tym samym nie podzielił poglądu wnioskodawcy, że w takim przypadku należało powiadomić stronę w formie zwykłego pisma o tym, że żądana informacja nie stanowi informacji publicznej. Organ stwierdził, że ustawa o dostępie do informacji publicznej znajduje zastosowanie już na samym początku postępowania wszczętego wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej i powinna być stosowana do ostatecznego rozstrzygnięcia. Zdaniem organu ustawa o dostępie do informacji publicznej ma charakter kompleksowy, a rozdzielenie procedury ustalającej sposób dostępu do tej materii na dwa reżimy, tj. ustawowy oraz pozaustawowy, mogłoby być uzasadnione jedynie wówczas, gdyby wyraźnie wskazał na to ustawodawca. W związku z tym, że w ustawie nie został wyraźnie uregulowany tryb negatywnego rozpatrywania wniosku o udostępnienie informacji publicznej ze względu na brak możliwości przypisania żądanym informacjom statusu informacji publicznej, wszelkie wątpliwości powinny być rozstrzygane na korzyść koncepcji kompleksowości przedmiotowej ustawy. Powołując się na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2004 r. sygn. akt II SAB 325/03, stwierdził, że decyzja o odmowie udostępnienia informacji publicznej, tj. o odmowie załatwienia sprawy w sposób zgodny z intencją wnioskodawcy, odpowiada prawu. Podkreślono przy tym, że dokumenty robocze tworzone w ramach prac przygotowawczych, wielokrotnie weryfikowane i modyfikowane, nie powinny być przedmiotem udostępniania - w szczególności, gdy organ regularnie informuje potencjalnych zainteresowanych o stanie spraw za pośrednictwem własnej strony internetowej, a strony każdorazowo o ważniejszych czynnościach. Organ podał, że wyrok NSA z dnia 30 października 2002 r. sygn. akt II SA 1956/02, na który powołała się Spółka, dotyczy dostępu do akt, tj. do oficjalnych i ostatecznych dokumentów, a nie do dokumentów roboczych. Odnosząc się do twierdzenia Spółki, że w sytuacji, gdy strona nie ma możliwości zapoznania się z żądanymi dokumentami w trybie kpa, to przysługuje jej prawo dostępu do tych dokumentów na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej, organ podzielił ten pogląd wskazując jednocześnie, że Prezes UKE ustosunkowując się do takiego wniosku rozpatrzył go negatywnie zaskarżoną decyzją.