Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i przeniesienia do dyspozycji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Góraj Sędzia WSA - Piotr Borowiecki Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - sekretarz sądowy Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2018 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i przeniesienia do dyspozycji - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/4

Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...], działając na podstawie art. 32 ust. 1, art. 37a pkt 1 i art. 121 ust. 1 ustawy o Policji (Dz. U. z 2016 r., poz. 1782 ze zm.), z dniem [...] lipca 2017 r. zwolnił skarżącego K. G. z zajmowanego stanowiska [...] i z dniem [...] lipca 2017 r. przeniósł z urzędu do swojej dyspozycji, zaś na podstawie art. 108 § 1 k.p.a. nadał rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu podał, że rozkazem organizacyjnym Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w sprawie zmian organizacyjno - etatowych w Komendzie Głównej Policji, wprowadzono zmiany w etacie Komendy Głównej Policji polegające m.in. na wyłączeniu w Wydziale [...] 1 etatowego stanowiska policyjnego eksperta oraz włączeniu 1 etatowego stanowiska policyjnego specjalisty. W wyniku tej zmiany uległo wyłączeniu stanowisko służbowe zajmowane przez skarżącego. W nowej strukturze Wydziału [...] utworzono etatowe stanowisko policyjne specjalisty, jednak zakres obowiązków na tym stanowisku znacznie różni się od rodzaju zadań, które policjantowi powierzane były na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym. W dalszej części podkreślono, że doświadczenie zawodowe skarżącego nie spełnia wymogów określonych na stanowisku specjalisty Wydziału.

W odwołaniu z dnia [...] lipca 2017 r. do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji skarżący wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego rozkazu personalnego i umorzenie postępowania. Ponadto zarzucił naruszenie art. 107 § 1 k.p.a. i w uzasadnieniu stwierdził, iż Dyrektor Biura [...] Komendy Głównej Policji nie uzasadnił faktycznej potrzeby dokonania zmiany etatowej polegającej na wyłączeniu z Wydziału [...] zajmowanego przez policjanta stanowiska eksperta oraz włączeniu go do Wydziału [...]. Dodał, że posiada odpowiednie wykształcenie i kwalifikacje do pełnienia dalszej służby w Biurze [...] Komendy Głównej Policji i wskazał, iż prawo przełożonego do kształtowania polityki kadrowej nie może oznaczać dowolności, a decyzje personalne powinny być uzasadnione potrzebami służby, jak też uwzględniać interes policjanta. Niezależnie od powyższego zarzucił brak podstaw do nadania skarżonej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności i stwierdził, iż: "rzeczywistą przyczyną przeniesienia mnie do dyspozycji Komendanta Głównego Policji jest fakt rozpoczęcia przeze mnie służby [...] września 1988 roku."

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] września 2017 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz personalny. W uzasadnieniu - powołując się na opisany powyżej stan faktyczny i argumentację organu pierwszej instancji - podał, że służba w Policji jest szczególnym rodzajem służby publicznej podlegającej określonym rygorom i ograniczeniom, a warunkiem jej pełnienia jest dyspozycyjność. Stosunek służbowy policjanta ma charakter administracyjnoprawny, w związku z czym przełożony właściwy w sprawach osobowych jednostronnie i władczo kształtuje istotne składniki tego stosunku. Zatem Komendant Główny Policji, ma prawo do kształtowania polityki kadrowej oraz decydowania w jej ramach - uwzględniając potrzeby służby - o obsadzie stanowisk służbowych w Komendzie Głównej Policji i podległych jednostkach organizacyjnych. Z kolei zgodnie z art. 37a pkt 1 ustawy o Policji, policjanta, w przypadku zwolnienia z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego można przenieść do dyspozycji przełożonego właściwego w sprawach osobowych, na okres poprzedzający powołanie lub mianowanie na inne stanowisko służbowe albo zwolnienie ze służby, nie dłuższy niż 12 miesięcy i organ nie musi wskazywać, w jakim celu dokonywane jest zwolnienie z zajmowanego dotychczas stanowiska służbowego oraz przeniesienie do dyspozycji przełożonego. Wskazany przepis art. 37a pkt 1 ustawy o Policji, ani żaden inny powszechnie obowiązujący przepis prawa nie zobowiązuje również przełożonego do informowania policjanta o celowości dokonywanych zmian kadrowych, strukturalnych i organizacyjnych w jednostce Policji, w tym o prowadzonej polityce kadrowej, a przeniesienie funkcjonariusza do dyspozycji nie wymaga zgody policjanta i pozostaje w gestii właściwych przełożonych, co wynika z charakteru stosunków służbowych w Policji, cechujących się podporządkowaniem i hierarchicznością. Natomiast w wyniku dokonanych zmian organizacyjno - etatowych, art. 32 ust. 1 ustawy o Policji zobowiązuje w takiej sytuacji Komendanta Głównego Policji do podjęcia decyzji w sprawie zwolnienia policjanta z zajmowanego stanowiska. Z kolei w myśl art. art. 34 ust. 1 ustawy o Policji, mianowanie lub powołanie na stanowisko służbowe jest uzależnione od posiadanego przez policjanta wykształcenia, uzyskania określonych kwalifikacji zawodowych, a także stażu służby w Policji. Odnosząc się do tezy, jakoby rzeczywistą przyczyną wydania zaskarżonej decyzji było podjęcie przez policjanta służby [...] września 1988 roku, a dokonana reorganizacja Biura [...] Komendy Głównej Policji miała charakter pozorny stwierdzono, że nie jest rolą Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji ocenianie zasadności polityki organizacyjnej prowadzonej przez Komendanta Głównego Policji. Ponadto nie sposób się zgodzić ze stwierdzeniem dotyczącym wydania rozkazu organizacyjnego nr [...] "z mocą wsteczną od dnia [...] lutego 2017 roku", bowiem w jego treści nie sposób doszukać się wzmianki, jakoby wydany był ze skutkiem na dzień [...] lutego 2017 r. Przeciwnie, w rozkazie datę wejścia w życie zakreślono (§ 2) na dzień [...] lipca 2017 r. Z kolei podniesiona przez skarżącego kwestia przeprowadzonej z nim przez Dyrektora Biura rozmowy, w której sugerowano mu przejście na emeryturę z własnej inicjatywy, nie ma w sprawie znaczenia i w żaden sposób nie rzutuje na zaskarżone rozstrzygnięcie, a tym bardziej na poprawność jego wydania. Za niezasadny należy również uznać zarzut naruszenia przepisu art. 107 k.p.a., bowiem przed wydaniem zaskarżonej decyzji materiał dowodowy został zebrany i rozpatrzony w sposób wyczerpujący, a na jego podstawie istnieje możliwość ustalenia stanu faktycznego stanowiącego podstawę wydania zaskarżonej decyzji. Komendant Główny Policji niewątpliwie zważył też, stosownie do art. 7 k.p.a. słuszny interes strony oraz interes społeczny, uznając, że w zaistniałej sytuacji interes społeczny, tożsamy w tym przypadku z interesem służby, przejawiający się koniecznością właściwego funkcjonowania Biura [...] Komendy Głównej Policji przeważa nad interesem strony. Odnosząc się natomiast do kwestii nadania zaskarżonej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności wskazano, że wykonanie decyzji nieostatecznej ma charakter wyjątkowy, dlatego też przesłanki nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności poddawane są wykładni ścisłej. Jedną z tych przesłanek jest "niezbędność" niezwłocznego wprowadzenia rozstrzygnięcia decyzji w życie i może to nastąpić wówczas, gdy w danym czasie i w danej sytuacji nie można się obejść bez wykonania praw lub obowiązków, o których rozstrzyga się w decyzji, ponieważ zwłoka w ich wykonaniu zagraża dobrom chronionym, określonym w art. 108 § 1 k.p.a. Nadanie zaskarżonemu rozstrzygnięciu rygoru natychmiastowej wykonalności uwzględnia ważny interes społeczny przejawiający się szczególnym statusem i zadaniami Policji, która jako formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego jest jedną z instytucji, której szczególna rola i zhierarchizowana struktura wymaga skutecznego i prawidłowego działania. Powyższe czyni koniecznym niezwłoczne dostosowywanie sytuacji kadrowej w poszczególnych jednostkach i komórkach organizacyjnych do potrzeb służby.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji