Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.), Sędzia WSA Andrzej Wieczorek, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 kwietnia 2021 r. sprawy ze skargi E. M. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w [...] z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do służby 1. oddala skargę w zakresie ustalenia zdolności do służby; 2. w pozostałym zakresie skargę odrzuca.
Centralna Komisja Lekarska podległa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (dalej CKL) orzeczeniem nr [...] z dnia [...] lipca 2020 r., działając na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 398 ze zm.; dalej "u.k.l."), po rozpoznaniu odwołania E. M. (dalej: funkcjonariusz, skarżący) od orzeczenia [...] Rejonowej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w [...] (dalej Komisja) nr [...] z dnia [...] kwietnia 2020 r., uchyliła w całości orzeczenie Komisji, jednocześnie decydująco wydaniu orzeczenia własnego.
Rozstrzygnięcie CKL zostało wydane na podstawie dokumentacji medycznej zebranej w sprawie, konsultacji specjalistycznych oraz badania przedmiotowego.
Funkcjonariusz został skierowany na badanie w oparciu o skierowanie nr [...] z dnia [...] marca 2020 r. wystawione przez Komendanta Powiatowego Policji w [...] celem ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby.
W wyniku przeprowadzonych badań i konsultacji, Komisja rozpoznała u skarżącego:
- zaburzenia adaptacyjne § 87 p.2 kol.5 "C"
- stan po urazie stopy i stawu skokowego lewego - bez §.
Komisja ustaliła kategorię zdolności do służby lub do pracy: Kat. "C", trwale niezdolny do służby w Policji. Zdolność do służby skarżącego określono na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia
11 października 2018 r. w sprawie wykazu chorób i ułomności, wraz z kategoriami zdolności do służby w Policji, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Służbie Ochrony Państwa (Dz.U. 2018.2035).
W zakresie uznania związku schorzenia albo ułomności (niezdolności do służby, inwalidztwa) ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby, Komisja stwierdziła, że związek taki nie istnieje.
We wskazaniach Komisja podała, że funkcjonariusz (badany) może wykonywać pracę. Orzekła o zaliczeniu badanego do III grupy inwalidzkiej.
Od decyzji Komisji skarżący złożył odwołanie, w którym uznał wydane rozstrzygnięcie za niesłuszne. Wniósł o uchylenie orzeczenia Komisji w całości i wydanie nowe określającego kategorię zdolności do służby jako zdolny do służby w Policji, ewentualnie uchylenie tego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez inną właściwie terytorialną rejonową komisję lekarską.
Zdaniem skarżącego wywiad telefoniczny nie jest przyjętą prawnie formą badania lekarskiego, a obecna sytuacja prawna dawała Komisji możliwość zawieszenia prowadzonego postępowania. Wskazał, że ze względu na wprowadzone obostrzenia badania i testy psychologiczne w dniu 16 i 18 marca
2020 r. wykonywane były w warunkach wzbudzających zastrzeżenia co do prawidłowości ich wykonywania (na korytarzu poradni wśród innych pacjentów). Wyjaśnił, że jego badanie polegało wyłącznie na wypełnieniu testu, a opinia psychologa została wydana dopiero w dniu [...] kwietnia 2020 r. po decyzji specjalisty psychiatrii, a nie po wcześniejszym wywiadzie oraz analizie wykonanych testów. Uznał w związku z tym, że brak było możliwości omówienia powyższego badania oraz wniesienia nowych dowodów w postaci dodatkowej dokumentacji medycznej. Stwierdził, że wynik badania, dokumentacja medyczna, wynik konsultacji specjalistycznych nie dają podstaw do przyjęcia, że u skarżącego występują schorzenia.