Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej Olga Żurawska - Matusiak (spr.) Protokolant starszy referent Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2013 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odprawy mieszkaniowej oddala skargę.
Wnioskiem z [...] maja 2012 r. A. S. (dalej jako skarżący) wystąpił do Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w P. o wypłatę odprawy mieszkaniowej.
Decyzją nr [...] z [...] czerwca 2012 r. Dyrektor Oddziału Regionalnego WAM w P., działając na podstawie art. 13 ust. 6, art. 23 ust. 2, art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. nr 206, poz. 1367), odmówił wypłaty odprawy mieszkaniowej.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że skarżący jest emerytem wojskowym, a z zawodowej służby wojskowej został zwolniony z dniem [...] listopada 2011 r.
W trakcie jej pełnienia organ przyznał mu, decyzją z [...] maja 2009 r., prawo zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym nr [...] położonym w L. przy ul. [...], na czas pełnienia obowiązków na stanowisku - [...], dowództwo w [...] Pułku [...]. W dacie przyznania prawa do zamieszkiwania, powyższy lokal znajdował się w wykazie kwater, z którego został zdjęty [...] lipca 2010 r. Skarżący przedmiotowy lokal zwolnił [...] marca 2012 r.
W dalszej kolejności organ, odwołując się do treści art. 23 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych, podał, że odprawa mieszkaniowa nie przysługuje żołnierzowi służby stałej, który do dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej otrzymał od Agencji lokal mieszkalny jako zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych i realizację prawa do zakwaterowania. W ocenie organu tylko zwolnienie lokalu niebędącego kwaterą przed dniem przejścia żołnierza zawodowego do rezerwy, pozwala na wydanie decyzji o wypłacie odprawy mieszkaniowej. Ponieważ skarżący zwolnił zajmowany lokal mieszkalny niebędący kwaterą 3 miesiące po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, zdaniem organu, należało odmówić wypłaty mu odprawy mieszkaniowej.
Dodatkowo organ podkreślił, że zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu, żołnierzowi służby stałej zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej, zamieszkałemu w lokalu mieszkalnym niebędącym kwaterą, przysługuje prawo do zajmowania tego lokalu.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący podkreślił, że opóźnienie w złożeniu wniosku o wypłatę odprawy mieszkaniowej wynikało z choroby i nawału obowiązków związanych z rozwiązaniem Jednostki Wojskowej w L.
Decyzją z [...] sierpnia 2012 r. nr [...], Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Dla uzasadnienia wydanego rozstrzygnięcia podał, że zgodnie z art. 23 ustawy o zakwaterowaniu odprawa mieszkaniowa jest świadczeniem wypłacanym żołnierzowi zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej, pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Zatem to dzień zwolnienia z zawodowej służby wojskowej jest dniem nabycia uprawnień do wypłaty odprawy mieszkaniowej. Dlatego też przy ustaleniu uprawnień do otrzymania przedmiotowego świadczenia przez osobę zainteresowaną należy uwzględniać stan faktyczny i obowiązujący stan prawny na dzień zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.