Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Sędziowie WSA Anna Mierzejewska Iwona Maciejuk (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2016 r. sprawy ze skargi I. C. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/4

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] września 2015 r.

nr [...], po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2015 r. o odmowie przyznania I. C. renty rodzinnej w drodze wyjątku po zmarłym mężu H. C.

W uzasadnieniu Prezes ZUS podał, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 748) jest możliwe, jeżeli wnioskodawca łącznie spełnił następujące warunki: jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym, nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczenia wskutek szczególnych okoliczności, nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek, nie ma niezbędnych środków utrzymania.

Organ wskazał, że renta rodzinna jest pochodną świadczenia, jakie przysługiwałoby osobie zmarłej. W związku z powyższym w pierwszej kolejności rozpatrzeniu podlega spełnienie powyższych przesłanek przez osobę zmarłą, a następnie przez wnioskodawcę - członka rodziny po osobie zmarłej. Podniósł, że z art. 83 ustawy wynika konieczność wykazania, że ubezpieczony, którego praca stanowiła źródło uprawnień pozostałej po nim rodziny, nie wypracował prawa do świadczenia na ogólnych zasadach w następstwie zaistnienia szczególnych okoliczności, które mu to uniemożliwiły. Będzie to zatem zdarzenie lub trwały stan wykluczający aktywność zawodową połączoną z ubezpieczeniem społecznym, z powodu niemożności przezwyciężenia ich skutków.

Prezes ZUS stwierdził, że na przestrzeni 64 lat życia męża wnioskodawczyni udokumentowano wprawdzie 27 lat, 6 miesięcy i 15 dni okresów składkowych i nieskładkowych, jednakże w 10-leciu przed dniem śmierci, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych - wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - udokumentowano 7 miesięcy i 1 dzień okresów składkowych. Organ zaznaczył, że w okresach: od [...].05.1969 r. do [...].07.1970 r., od [...].12.1972 r. do [...].10.1974 r., od [...].10.1992 r. do [...].12.1994 r., od [...].02.1998 r. do [...].02.2000 r., od [...].12.2000 r. do [...].01.2003 r., od [...].10.2003 r. do [...].05.2006 r., od [...].10.2006 r. do [...].11.2007 r., od [...].12.2007 r. do [...].08.2012 r. i od [...].09.2012 r. do [...].01.2015 r., tj. do dnia śmierci mąż wnioskodawczyni nie podjął pracy lub innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym oraz ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi. Ze sprawy nie wynika w ocenie organu, aby w ww. okresach mąż wnioskodawczyni nie mógł kontynuować zatrudnienia na skutek szczególnych okoliczności, zwłaszcza gdy uwzględni się fakt, że nie była wobec niego orzeczona całkowita niezdolność do pracy. Nie istniały zatem w ocenie organu przeciwwskazania, które uniemożliwiały kontynuowanie zatrudnienia, w celu uzyskania uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym.

Prezes ZUS podniósł, iż opieka nad matką wnioskodawczyni - J.K. i bratem wnioskodawczyni - A. K., którą sprawowała wnioskodawczyni wraz z mężem nie może być zaliczona do okresów nieskładkowych męża ponieważ skutki w sferze ubezpieczeń społecznych rodzi jedynie opieka nad bliskimi członkami rodziny, którzy należą do kręgu osób wymienionych w przepisach dotyczących renty rodzinnej.

Strona 1/4