Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Iwona Maciejuk Sędzia WSA - Janusz Walawski Protokolant sekretarz sądowy - Agnieszka Wiechowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2017 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystanie informacji sektora publicznego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...], 2. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz skarżącego Stowarzyszenia [...] kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, 3. nakazuje ściągnąć od Stowarzyszenia [...] na rzecz Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem nieuiszczonego wpisu od skargi.
Stowarzyszenie [...] wnioskiem z dnia [...] czerwca 2016 r. przesłanym drogą elektroniczną, zwróciła się - na podstawie art. 21 ustawy o ponownym wykorzystaniu informacji sektora publicznego - do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o udostępnienie następującej informacji sektora publicznego:
1. kalendarza spotkań Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w okresie od 1 maja 2016 r. do dnia udostępnienia informacji,
2. księgi wejść i wyjść gości (rejestru wejść/wyjść gości) do Ministerstwa od 1 maja 2016 r. do dnia udostępnienia informacji.
Przesłanie powyższych informacji zawnioskowano na wskazany adres elektroniczny i podano, że informacje te zamierza się wykorzystać w celach niekomercyjnych do artykułów i analiz na stronach internetowych skarżącego Stowarzyszenia i porównanie spotkań Ministra oraz gości Ministerstwa z innymi Ministrami/Ministerstwami.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. odpowiedział Stowarzyszeniu, że żądane informacje nie mają charakteru informacji publicznej.
Następnie Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...], działając na podstawie art. 23 ust. 4 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2016 r., poz. 352), odmówił udostępnienia żądanych informacji. W uzasadnieniu podał, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy, przez informację sektora publicznego należy rozumieć każdą treść lub jej część, niezależnie od sposobu utrwalenia, w szczególności w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej, będącą w posiadaniu podmiotów, o których mowa w art. 3 ustawy. Stosownie zaś do treści art. 2 ust. 2 ustawy, przez ponowne wykorzystywanie należy rozumieć wykorzystywanie przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej informacji sektora publicznego, w celach komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż pierwotny publiczny cel, dla którego informacja została wytworzona. Z kolei zgodnie z art. 5 ustawy, każdemu przysługuje prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego:
1) udostępnionych w systemie teleinformatycznym, a w szczególności na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej podmiotu zobowiązanego lub w centralnym repozytorium informacji publicznej, o którym mowa w art. 9a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058. ze zm.) lub w inny sposób;