Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.), Sędziowie WSA Danuta Kania, Ewa Grochowska-Jung, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi M.O. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych, decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2013 r., na podstawie art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. -Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), po rozpatrzeniu odwołania M. O. z dnia [...] czerwca 2013 r. od rozkazu personalnego nr [...] Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie zwolnienia ze służby w Straży Granicznej, postanowił:
- uchylić zaskarżoną decyzję w części dotyczącej terminu zwolnienia ww. funkcjonariusza ze służby w Staży Granicznej,
- orzec, że zwolnienie ze służby w Straży Granicznej następuje z dniem [...] sierpnia 2013 r.,
- w pozostałym zakresie utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że Komendant Główny Straży Granicznej rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] maja 2013 r. zwolnił M. O. ze służby stałej w Straży Granicznej z dniem [...] czerwca 2013 r. na podstawie art. 45 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 49 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675 ze zm.).
W dniu [...] czerwca 2013 r. M. O. złożył odwołanie do Ministra Spraw Wewnętrznych o uchylenie ww. rozkazu personalnego, zarzucając;
1. naruszenie art. 45 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej poprzez jego błędne zastosowanie z uwagi na brak propozycji przeniesienia na inne stanowisko służbowe,
2. błędną wykładnię Dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. UE.L 2000.303.13),
3. naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 7, 8, 11, 77 § 1 i art. 107 § 1 k.p.a.
Dalej organ podał, iż materialnoprawną podstawę zaskarżonego rozkazu personalnego o zwolnieniu M. O. ze służby stanowi art. 45 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675 ze zm.) Zgodnie z ww. przepisem funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadku nabycia prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej.
W ocenie organu spełnienie określonej w niej przesłanki stanowi wystarczającą podstawę do zwolnienia funkcjonariusza ze służby. Bezsporne jest, że M. O. spełnia przesłankę określoną w powołanym przepisie, zatem Komendant Główny Straży Granicznej był uprawniony do zwolnienia ww. ze służby na podstawie powołanego przepisu.
Decyzję w tej sprawie przepis pozostawia organowi zwalniającemu i nie nakłada na niego dodatkowych ograniczeń. Możliwość zastosowania przepisu nie jest uzależniona od przebiegu służby funkcjonariusza ani jego subiektywnego przekonania co do przydatności na zajmowanym stanowisku. Przepis umożliwia właściwemu przełożonemu, w związku z koniecznością zapewnienia prawidłowej realizacji zadań nałożonych przepisami prawa na Straż Graniczną, taki dobór kadry, aby mogła ona efektywnie realizować te zadania. Ustawodawca dopuszcza możliwość, że część funkcjonariuszy posiadających 30-letnią wysługę emerytalną będzie dalej wykonywać swoją służbę, natomiast inni zostaną zwolnieni ze służby i przejdą na emeryturę.