Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Sędzia WSA Sławomir Antoniuk Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2011 r. sprawy ze skargi A. T. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści oddala skargę
Minister Obrony Narodowej postanowieniem z dnia [...] września 2010 r. nr [...], na podstawie art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] z dnia [...] lipca 2010 r., o odmowie wydania A. T. zaświadczenia żądanej treści.
W motywach uzasadnienia organ podał, że w dniu [...] lipca 2010 r. [...] A. T. złożył do Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] wniosek o wydanie zaświadczenia, które wskazywałoby na podstawie jakiego aktu wykonawczego organu nadrzędnego Dyrektor WBE w [...]przeprowadza waloryzację jego emerytury od 1999 r.
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] postanowieniem z dnia [...] lipca 2010 r. odmówił wydania zaświadczenia o treści żądanej przez wnioskodawcę.
Organ podniósł, że A. T. nie wykazał istnienia interesu prawnego do uzyskania żądanego zaświadczenia. Podkreślił, że wnioskodawca w istocie neguje prawidłowość naliczenia jego emerytury wojskowej, a tryb zaświadczeniowy nie może służyć rozstrzyganiu o określonych prawach czy obowiązkach osoby wnioskującej.
Ponadto wskazał, że zaświadczenie stanowi urzędowe potwierdzenie pewnego stanu rzeczy, zatem jeżeli problematyka, której dotyczy żądanie jest sporna, to wydanie zaświadczenia zgodnie z żądaniem jest niemożliwe. Zaświadczenie bowiem nie może rozstrzygać czegokolwiek, a jedynie potwierdza zaistniałe fakty lub stan prawny.
A. T. złożył na powyższe postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wniósł o:
- uchylenie w całości postanowienia Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] września 2010 r. oraz innych orzeczeń Ministra Obrony Narodowej i Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w [...], wydanych w związku z wniesionymi sprawami,
- stwierdzenie nieważności wyżej wymienionych orzeczeń, postanowień z przyczyn określonych w przepisach art. 156 § pkt. 2, 3, 7 kodeksu postępowania administracyjnego;
- stwierdzenie istnienia obowiązku wojskowego organu emerytalnego ustalenia z urzędu na nowo od dnia 1 lipca 2004 r. podstawy wymiaru świadczeń emerytalnych, poprzez zastąpienie zastosowanych niewłaściwych - zdaniem skarżącego - stawek do wyliczenia aktualnej podstawy wymiaru emerytury wojskowej, nowymi stawkami, zaszeregowanymi do grupy uposażenia [...];
- uznanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pełnych praw materialnych nabytych pierwszą, prawomocną decyzją administracyjną Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] z dnia [...] marca 1994 r. nr [...].
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, przytaczając argumenty powołane w zaskarżonym postanowieniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 217 § 2 oraz art. 218 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zaświadczenie wydaje się, jeżeli: