Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.), Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Danuta Kania, Protokolant starszy specjalista Małgorzata Plichta po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2019 r. sprawy ze skargi S.L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzja z dnia [...] listopada
2018 r., nr [...], działając na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), dalej Kpa, po rozpatrzeniu wniosku S. L. (dalej strona, skarżący) w sprawie ponownego rozpatrzenia sprawy zakończonej decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] lipca 2018 r. o odmowie wyłączenia stosowania wobec wnioskodawcy art. 15c, art. 22a i art. 24 a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno - Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2016 r. poz. 708 ze zm.), dalej ustawa zaopatrzeniowa, ustawa, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
S. L. wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2017 r., wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
W uzasadnieniu przedmiotowego wniosku przedstawił szczegółowo przebieg całej służby. Ww. podkreślił, że w okresie od dnia [...] kwietnia 1985 r. do dnia [...] marca 1988 r. i w okresie od dnia [...] kwietnia 1988 r. do dnia [...] lutego 1990 r. nie wykazywał się gorliwością i dyspozycyjnością, nie pełnił dobrowolnie oraz świadomie służby na rzecz totalitarnego państwa oraz nie uzyskał z tego tytułu przywilejów emerytalno-rentowych. Następnie, jak podkreślił zainteresowany w okresie od dnia [...] lutego 1990 r. do dnia [...] maja 1990 r. był funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa oddelegowanym do pełnienia służby w jednostkach [...] Milicji Obywatelskiej, a od dnia [...] maja 1990 r. do dnia [...] lipca 1990 r. w związku z rozwiązaniem Służby Bezpieczeństwa pełnił służbę w Milicji Obywatelskiej lub korzystał z urlopu i zwolnienia lekarskiego. Pan S. L. wskazał, że w trakcie pełnienia służby powierzano mu czynności związane ze zwalczaniem najcięższych i najtrudniejszych do udowodnienia przestępstw oraz ściganiem najniebezpieczniejszych przestępców. Nigdy nie był karany dyscyplinarnie, rzetelnie wykonywał zadania i obowiązki służbowe. Ww. zaznaczył, że jego liczne awanse i wyróżnienia były wynikiem wyłącznie nabytej wiedzy, umiejętności i zaangażowania w służbę. Skarżący podkreślił również, że w związku ze szczególnymi warunkami pełnionej służby nie tylko był narażony na utratę życia lub zdrowia, ale faktycznie jego stan zdrowia uległ pogorszeniu, co skutkowało całkowitą niezdolnością do służby w Policji.