Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską do celów łowieckich
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Olga Żurawska - Matusiak Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2013 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską do celów łowieckich - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/3

Komendant Wojewódzki Policji w P. decyzją z dnia [...] maja 2013 r. nr [...], działając na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 lit a) i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. Dz. U. z dnia 24 maja 2012 r. poz. 576) oraz art. 268a k.p.a., cofnął skarżącemu M. D. pozwolenie na broń palną do celów łowieckich. W uzasadnieniu podał, że skarżący został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia [...] lipca 2009 r., sygn. akt [...] za popełnienie przestępstwa umyślnego skarbowego z art. 56 § 1 k.k.s., stąd też zalicza on się do grupy osób ujętych w dyspozycji art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy, tj. do grupy stanowiących zagrożenie dla porządku lub bezpieczeństwa publicznego skazanych prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo skarbowe. Dalej dodał, że przesłanki "zagrożenie dla siebie, porządku i bezpieczeństwa publicznego" nie muszą występować łącznie, lecz każda z nich może stanowić oddzielną przesłankę cofnięcia pozwolenia na broń. Stosownie zaś do art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy, organ cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano, należy do kategorii wyżej wymienionych osób i jednoznaczne brzmienie tego przepisu oznacza, iż decyzja w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń nie jest decyzją wydawaną w granicach uznania administracyjnego, lecz ma charakter decyzji związanej. Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie, nie mogą mieć zatem wpływu inne okoliczności, które pozytywnie o stronie świadczą, jak np. uzyskana przed wszczęciem postępowania administracyjnego pozytywna opinia o skarżącym wydana przez kierownika Posterunku Policji w K., czy też inne dowody, o których przeprowadzenie wniósł pełnomocnik strony, bowiem nie wyeliminują one z obrotu prawnego faktu skazania prawomocnym orzeczeniem sądu za popełnienie umyślnego przestępstwa skarbowego. Tym samym organ obowiązany był odmówić przeprowadzenia dowodów, o które wnosił pełnomocnik strony.

W odwołaniu z dnia [...] maja 2013 r. do Komendanta Głównego Policji, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, zarzucając jej naruszenie prawa materialnego, tj. art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o broni i amunicji poprzez błędną wykładnię tego przepisu polegającą na przyjęciu, że skazanie za przestępstwo skarbowe stanowi samoistną przesłankę obligatoryjnego cofnięcia pozwolenia na broń, co z kolei miało wpływ na rozstrzygnięcie oraz naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7 i 77 k.p.a. poprzez niezebranie materiału dowodowego zmierzającego do ustalenia, czy strona stanowi zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego, a także art. 78 § 1 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie wniosków dowodowych. Pełnomocnik strony zaskarżył również postanowienie, którym organ pierwszej instancji odmówił przeprowadzenia wnioskowanych dowodów, bowiem mają one istotne znaczenie dla sprawy.

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 1, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję z dnia [...] maja 2013 r. W uzasadnieniu - powołując się na argumentację organu pierwszej instancji - podał, że z treści art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, iż ustawodawca z góry rozstrzygnął istnienie zagrożenia dla porządku lub bezpieczeństwa publicznego poprzez fakt skazania m.in. za umyślne przestępstwo skarbowe. Przesłanka zagrożenia ma więc znaczenie dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie tyle tylko, że poprzez zastosowanie w omawianym przepisie dwukropka poprzedzającego katalog czynów w nim wymienionych, ustawodawca spowodował, iż katalog ten należy traktować jako egzemplifikację przedmiotowego zagrożenia. Do oceny, czy w danej sprawie istnieje przesłanka do cofnięcia pozwolenia na broń wystarczy zatem ustalenie przez organ Policji, że osoba posiadająca pozwolenie na broń lub o nie się ubiegająca, jest skazana za przestępstwo, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy. Samo przestępstwo przy tym nie musi mieć bezpośredniego związku z bronią, a organ nie musi w takich przypadkach podejmować żadnych dodatkowych czynności potwierdzających istnienie zagrożenia, o którym mowa w przepisie art. 15 ust. 1 pkt 6 w drodze postępowania dowodowego. Tym samym bezpodstawny jest zarzut, że organ instancji niezasadnie odmówił przeprowadzenia dowodów w postaci opinii o nim sporządzonej przez Polski Związek Łowiecki w K., Komendanta Powiatowego Policji w K., Posterunek Policji w K., ustalenia czy przeciwko niemu toczą się inne postępowania karne lub karnoskarbowe, przesłuchania go oraz prezesa koła łowieckiego, do którego strona przynależy na okoliczność zachowania, gdyż dowody te nie mogłyby, w obecnym stanie prawnym, zmienić sposobu rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, bowiem nie eliminują one z obrotu prawnego wskazanego wyżej wyroku determinującego rodzaj rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. Odnosząc się natomiast do zarzutu dotyczącego naruszenia przez organ pierwszej instancji przepisów k.p.a. stwierdzono, iż nie dopatrzono się takich naruszeń, bowiem organ pierwszej instancji przed wydaniem decyzji dokładnie wyjaśnił stan faktyczny i prawny w sprawie, analizując zebrany materiał dowodowy oraz mając na względzie interes społeczny i słuszny interes strony. Ponadto dopuścił w trakcie toczącego się postępowania niezbędne dowody, które wystarczająco przyczyniły się do rozpatrzenia sprawy, a wydana przez niego decyzja zawiera wszystkie elementy wymagane przez k.p.a. i w jej uzasadnieniu wyjaśniono, z jakich powodów cofnięto pozwolenie na broń.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji