Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie WSA Olga Żurawska-Matusiak Andrzej Góraj (spr.) Protokolant Joanna Głowala po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2010 r. sprawy ze skargi W. D. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy wskutek odmowy wydania żołnierzowi wymaganego poświadczenia bezpieczeństwa oddala skargę.
Decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. Dyrektor Biura Ochrony Informacji Niejawnych Służby Kontrwywiadu Wojskowego odmówił [...] W. D., zajmującemu stanowisko służbowe [...], wydania poświadczenia bezpieczeństwa, upoważniającego do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne". W uzasadnieniu wskazał, iż przesłanką odmowy wydania podoficerowi poświadczenia bezpieczeństwa w ww. zakresie była okoliczność skazania go prawomocnym wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w W. z dnia [...] listopada 2006 r. o sygn. akt [...] za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, określone w art. 178a § 1 Kodeksu karnego, tj. za kierowanie w stanie nietrzeźwości pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym.
Strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa do wniesienia odwołania, wskutek czego powyższa decyzja stała się ostateczna w administracyjnym toku instancji.
W dniu [...] marca 2009 r. Komendant [...] wystąpił z wnioskiem o zwolnienie [...] W. D. z zawodowej służby wojskowej, z powodu odmowy wydania podoficerowi wymaganego poświadczenia bezpieczeństwa.
Dyrektor Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej, uwzględniając powyższy wniosek, rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] czerwca 2009 r., działając na podstawie art. 112 ust. 1 pkt 2 oraz art. 115 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t. j.: Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 z późn. zm.), zwolnił W. D. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł do rezerwy wskutek odmowy wydania żołnierzowi wymaganego poświadczenia bezpieczeństwa.
Od powyższego rozkazu W. D. złożył odwołanie do Ministra Obrony Narodowej. Wskazał w nim, iż pomimo odmowy wydania mu poświadczenia bezpieczeństwa, upoważniającego do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne", legitymuje się poświadczeniem bezpieczeństwa nr [...] z dnia [...] lipca 2000 r., uprawniającym go do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne" w okresie dziesięciu lat od dnia jego wystawienia, tj. do dnia [...] lipca 2010 r.
Decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] Minister Obrony Narodowej, po rozpatrzeniu odwołania strony, mając za podstawę art. 127 § 2 oraz art. 138 § 1 pkt 2 kpa, uchylił zaskarżony rozkaz w części dotyczącej daty zwolnienia W. D. z zawodowej służby wojskowej i ustalił nową datę zwolnienia na dzień [...] grudnia 2009 r., zaś w pozostałej części rozkaz ten utrzymał w mocy.
W uzasadnieniu wskazał, iż decyzja Dyrektora Biura Ochrony Informacji Niejawnych Służby Kontrwywiadu Wojskowego nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. jest decyzją ostateczną. Organ odwoławczy zaznaczył, że w karcie opisu zajmowanego przez stronę stanowiska służbowego [...] przewidziano wymóg posiadania przez żołnierza zawodowego poświadczenia bezpieczeństwa upoważniającego do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych jako "tajne". Podał, iż z art. 33 ust. 2 ustawy o ochronie informacji niejawnych wynika, iż odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa, upoważniającego do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych jako "ściśle tajne", oznacza odmowę dostępu do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, a zatem również do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "tajne", zatem W. D. nie może pełnić zawodowej służby wojskowej na zajmowanym stanowisku służbowym. Organ wskazał jednakże, iż poświadczenie bezpieczeństwa nr [...] z dnia [...] lipca 2000 r., uprawniające żołnierza do dostępu do informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą "poufne", w okresie dziesięciu lat od dnia jego wystawienia, tj. do dnia [...] lipca 2010 r., nie zostało w żaden sposób wyeliminowane z obrotu prawnego. Minister Obrony Narodowej, podzielając argument strony zawarty w odwołaniu, stwierdził, iż organ wojskowy podjął działania zmierzające do wyznaczenia zainteresowanego na inne stanowisko służbowe, na którym istniałby wymóg posiadania poświadczenia bezpieczeństwa uprawniającego do dostępu do informacji niejawnych, stanowiących tajemnicę służbową. W wyniku powyższego, ustalono, że istnieje możliwość wyznaczenia podoficera na stanowisko służbowe [...]. Organ wskazał, iż w dniu [...] listopada 2009 r. przeprowadzono z W. D. rozmowę służbową, podczas której zaproponowano mu wyznaczenie na ww. stanowisko, na co zainteresowany nie wyraził jednak zgody, motywując odmowę względami rodzinnymi.