Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej Sławomir Antoniuk (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi A. K. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kategorii zdolności do służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego 1. uchyla zaskarżone orzeczenie oraz orzeczenie Regionalnej Komisji Lekarskiej Nr [...] Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w [...] z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu w całości.
A. K. - kandydat do służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (dalej ABW) orzeczeniem Regionalnej Komisji Lekarskiej Nr [...] ABW w [...] z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] uznany został za niezdolnego do służby w ABW. W wyniku odwołania od tego orzeczenia, Centralna Komisja Lekarska ABW orzeczeniem z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] uchyliła orzeczenie RKL ze względu na błędnie podaną podstawę prawną dla określenia kategorii "N" i wydała własne orzeczenie określając kategorię kandydata jako niezdolnego do służby i w podstawie prawnej powołała akty prawne.
W wyniku rozpatrzenia skargi A. K. na powyższe orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej ABW, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 października 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 653/09 uchylił zaskarżone orzeczenie. Następnie Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2010 r., sygn. akt I OSK 93/10 oddalił skargę kasacyjną Centralnej Komisji Lekarskiej ABW wniesioną od powyższego wyroku.
Orzeczeniem z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] Centralna Komisja Lekarska ABW ponownie stwierdziła u A. K. kategorię zdolności do służby "N". Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 23 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2003 r. w sprawie oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (Dz. U. Nr 88, poz. 809 ze zm.) w związku z art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. 2008 r. Nr 136, poz. 857 ze zm.) w związku z art. 44 ust. 5 oraz art. 26 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 626 ze zm.).
W uzasadnieniu wydanego orzeczenia Centralna Komisja Lekarska ABW podniosła, że w oparciu o zgromadzoną dokumentację medyczną stwierdzić należało, iż kandydat nie jest zdolny do służby w ABW, ponieważ zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej nie może on posługiwać się bronią palną. Zdaniem Komisji, kandydat z wadą wzroku - brak jednoczesnego widzenia obuocznego przy nadwzroczności obu oczu (w opinii konsultanta stwierdzone schorzenie ma charakter trwały) - na podstawie § 10 pkt 2 i § 11 pkt 1, Dział IV - Narząd wzroku, załącznik nr 6 "Wykaz chorób i ułomności oraz kategorii zdolności do służby" do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2003 r. w sprawie oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w ABW jest zaklasyfikowany jako zdolny do służby albo zdolny do służby z ograniczeniami. W świetle jednak postanowień art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością. Przez wykonywanie zawodu lekarza rozumie się także wydawanie opinii i orzeczeń lekarskich (art. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty). W niniejszym przypadku Komisja Lekarska ABW wzięła pod uwagę wskazania aktualnej wiedzy medycznej, która wyklucza posługiwanie się bronią palną przez kandydata i w związku z tym, iż funkcjonariusz, zgodnie z art. 44 ust. 5 w związku z art. 26 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu musi posiadać zdolność fizyczną do służby w formacjach uzbrojonych (w tym posługiwania się bronią palną) orzekła, iż jest niezdolny do służby w ABW. Komisja Lekarska ABW podkreśliła, iż nie mogła w niniejszym przypadku wydać orzeczenia, w którym uznaje kandydata z przedmiotową wadą wzroku za zdolnego do służby, również ze względu na to, iż wydanie takiego rozstrzygnięcia byłoby niezgodne z przyrzeczeniem lekarskim (nie służyłoby życiu i zdrowiu ludzkiemu). Orzeczenie to byłoby także sprzeczne z art. 2, art. 4 i art. 41 Kodeksu etyki lekarskiej. Komisja Lekarska ABW dopuszczając do służby takiego kandydata nie tylko nie chroniłaby życia i zdrowia orzekanego, ale również narażałaby życie i zdrowie innych funkcjonariuszy, którzy pełniliby służbę z tym kandydatem (art. 2 Kodeksu etyki lekarskiej). Oprócz tego orzeczenie o zdolności do służby byłoby niezgodne ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, co również jest sprzeczne z zasadami określonymi w tymże Kodeksie (art. 4 i 41).