Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Adam Lipiński Sędzia WSA - Anna Mierzejewska Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2015 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego uchylającego rozkaz personalny w sprawie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej - oddala skargę -
Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia [...] października 2009 r. nr [...], uznała P. K. za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej.
W dniu [...] grudnia 2009 r. skarżący złożył wniosek w trybie art. 111 § 1 k.p.a., tj. o uzupełnienie orzeczenia, mylnie potraktowany przez organ jako odwołanie od orzeczenia z dnia [...] października 2009 r.
Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...], utrzymała w mocy orzeczenie Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w sprawie niezdolności strony do zawodowej służby wojskowej.
W związku z powyższym orzeczeniem, Dowódca 1 Bazy [...] w T. rozkazem personalnym z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...], działając na podstawie art. 111 ust. 3, art. 115 ust. 2 i 3 i art. 122 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 ze zm.), zwolnił skarżącego P. K. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł go w stan spoczynku wskutek ustalenia przez Wojskową Komisję Lekarską niezdolności do służby wojskowej.
Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w W. decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...], stwierdziła nieważność orzeczenia Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej z dnia [...] lutego 2010 r. jako wydanego z rażącym naruszeniem prawa i w uzasadnieniu podano, że skarżący wniósł w przedmiotowej sprawie wniosek o uzupełnienie decyzji, mylnie potraktowany przez organy obu instancji jak odwołanie od orzeczenia organu I instancji.
W tej sytuacji skarżący w dniu [...] lipca 2010 r. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności rozkazu personalnego z dnia [...] kwietnia 2010 r.
Dowódca [...] Okręgu Wojskowego pismem z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] odmówił wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności rozkazu z dnia [...] kwietnia 2010 r. uzasadniając to faktem, że nie jest on decyzją administracyjną.
Na skutek odwołania skarżącego od powyższego pisma, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych postanowieniem z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...], stwierdził niedopuszczalność odwołania.
Na powyższe postanowienie P. K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, w wyniku czego wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2011 r. sygn. akt II SA/Bd 197/11, uchylono zaskarżone postanowienie stwierdzając, że nie podlega ono wykonaniu. W uzasadnieniu podano, że zaskarżone postanowienie jest postanowieniem formalnym, bo stwierdzając niedopuszczalność wniesienia odwołania zamyka drogę do merytorycznego rozpoznania tego środka. Ocena zgodności z prawem omawianego rozstrzygnięcia ogranicza się więc wyłącznie do badania poprawności zastosowania przepisów postępowania, stąd podnoszone w skardze kwestie dotyczące istoty sprawy na tym etapie postępowania nie mogły być brane pod uwagę. W ocenie Sądu, pomimo że Dowódca [...] Okręgu Wojskowego wydał stosowne rozstrzygnięcie z dnia [...] sierpnia 2010 r. w formie pisma, to jednak zawiera ono wszystkie elementy decyzji i powinno być jako taka traktowane. Stąd też Sąd zalecił, iż ponowne rozpoznanie sprawy winno nastąpić z uwzględnieniem poczynionych przez niego uwag.