Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Danuta Kania Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Janusz Walawski Protokolant starszy specjalista - Bogumiła Kobierska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie świadczenia w drodze wyjątku -uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzji z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] -
Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2016 r. skarżący P. K. zwrócił się o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...].
Organ z kolei wezwał skarżącego do doprecyzowania wniosku poprzez jednoznaczne wskazanie, czy wniosek ten dotyczy stwierdzenia nieważności decyzji wydanej w dniu [...] grudnia 2015 r. przez Ministra Obrony Narodowej nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] października 2015 r., odmawiającą zmiany decyzji nr [...] z dnia [...] maja 2014 r. oraz decyzji nr [...] z dnia [...] września 2014 r., odmawiających przyznania wojskowego świadczenia w drodze wyjątku.
Skarżący wskazał, że jego wniosek odnosi się do decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...].
W tej sytuacji Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] marca 2016 r. działając na podstawie art. 157 § 1 oraz art. 158 § 1 w zw. z art. 156 k.p.a., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji własnej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania P. K. wojskowego świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu podał, że skarżący nie wskazał, w oparciu o którą z przesłanek art. 156 § 1 k.p.a. wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji, nie wynikało to także z treści jego uzasadnienia. Wobec powyższego organ zobowiązany był do zbadania, czy nie zaistniała którakolwiek przesłanka skutkująca koniecznością stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji. Dalej organ podał, że nie każdy zarzut naruszenia prawa może być skuteczną podstawą wzruszenia decyzji w tym trybie. Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej stanowi nadzwyczajny tryb postępowania, w którym nie ma możliwości ponownego rozstrzygania co do istoty sprawy, lecz prowadzi do wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji dotkniętej kwalifikowanymi wadami prawnymi, o których mowa w art. 156 § 1 k.p.a. Postępowanie w tym przedmiocie ma na celu ustalenie, czy w sprawie zaistniały przesłanki zastosowania tej instytucji. Na końcu zaś wskazał, że ponownie zbadał kwestie legalności i prawidłowości przedmiotowej decyzji i nie stwierdził zaistnienia którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a.
Po rozpoznaniu wniosku z dnia [...] kwietnia 2016 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] maja 2016 r. wydaną na podstawie art. 127 § 3 oraz art. 138 § 1 pkt. 1 w zw. z art. 154 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2016 r. Zdaniem organu, w treści wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący nie przywołał żadnych argumentów mających stanowić o nieważności decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia grudnia 2015 r. nr [...]. Biorąc powyższe pod uwagę, organ administracji ponownie dokonał analizy przesłanek uzasadniających stwierdzenie nieważności decyzji, w wyniku której uznał, iż nie zaistniały okoliczności uzasadniające zmianę decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] marca 2016 r.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący P. K. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości zarzucając naruszenie: