Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Góraj (sprawozdawca) Sędzia WSA - Danuta Kania Sędzia WSA - Iwona Maciejuk Protokolant - specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2016 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Komendant Główny Policji decyzją z [...] lipca 2015 r. utrzymał w mocy własną decyzję z [...] maja 2015 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w G. z [...] listopada 2013 r. cofającej W. K. pozwolenie na broń palną sportową.
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ omówił i przeanalizował wszystkie przesłanki stwierdzenia nieważności, o jakich mowa w art. 156 § 1 K.p.a. i nie dopatrzył się ich występowania w realiach faktycznych sprawy.
Odnosząc się do twierdzeń strony, iż od momentu złożenia przez nią oświadczenia o doręczaniu jej pism drogą mailową wskazał, że przepis art. 46 § 4 K.p.a. uniemożliwiał przesyłanie dokumentów stronie na zwykły adres mailowy, a taki właśnie adres podała strona. Podniósł też, że podczas bogatej korespondencji ze stroną wyjaśnił jej materię, o jakiej mowa w art. 46 § 4 K.p.a.
Zwrócił też uwagę na fakt, że realizując wniosek pełnomocnika strony o wgląd do akt postępowania, wypożyczył te akta z Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...], sporządził ich kserokopie i powiadomił pełnomocnika strony o możliwości zapoznania się z nimi w siedzibie organu. Nadto przesłał całość materiału dowodowego na wskazany przez pełnomocnika adres skrytki utworzonej na portalu e-PUAP.
Dodatkowo organ, powołując się na wyrok NSA z 28 maja 2014 r. wydany w sprawie o sygn. akt I OSK 237/13, podkreślił, że uchybienia skonkretyzowane przez ustawodawcę jako stanowiące podstawę wznowienia postępowania, nie mogą być traktowane jako usprawiedliwiające wniosek o stwierdzenie nieważności z uwagi na rażące naruszenie prawa.
Skargę od powyższej decyzji wywiódł do tutejszego Sądu W. K., wnosząc o jej uchylenie. Skarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie art. 156 § 2 oraz art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10, art. 12, art. 14 § 1, art. 39 z indeksem 1, art. 40 § 4 i 5, art. 46 § 4 i art. 109 K.p.a.
W uzasadnieniu strona podkreśliła, że liczne naruszenia prawa, jakich dopuścił się organ w postępowaniu, a także ich doniosłość przemawiają za uznaniem ich za rażące.
W szczególności zwróciła uwagę na to, że wniosek o doręczanie dokumentów na adres mailowy strony uniemożliwiał organowi pozostawienie decyzji z [...] listopada 2013 r. w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Podkreśliła też, że była pozbawiona możliwości czynnego uczestniczenia w postępowaniu administracyjnym.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zaprezentowaną w skarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią przepisu art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem skarżonej decyzji administracyjnej. Jest więc to kontrola legalności rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu administracyjnym, z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i procesowym.