Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski Sędziowie WSA Anna Mierzejewska Iwona Dąbrowska (spr.) Protokolant Sylwia Mikuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2010 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o zamianie zaliczkowej pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe na pomoc bezzwrotną - oddala skargę -
Decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 1989 r., wydaną na podstawie § 5 ust. 1 zarządzenia Ministra Obrony Narodowej Nr 63/MON z dnia 19 grudnia 1984 r. w sprawie właściwości organów oraz zasad i trybu postępowania przy przyznawaniu pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe (Dz. Roz. MON poz. 78), Szef Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego w [...], ustalając, iż S. P. spełnia warunki do uzyskania pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego MON na mieszkanie spółdzielcze - lokatorskie, zamienił na jego wniosek z dnia 22 listopada 1989 r., zaliczkową pomoc finansową na pomoc bezzwrotną.
Wnioskiem z dnia 16 sierpnia 2008 r., złożonym za pośrednictwem Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM w [...] S. P., wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji nr [...] z dnia [...] grudnia 1989 r. Szefa Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego w [...] o zamianie zaliczkowej pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe na pomoc bezzwrotną. W ocenie S. P. decyzja rażąco narusza art. 156 § 1 kpa z powodu naruszenia art. 107 § 1 kpa, gdyż podpis pod decyzją nie zawiera imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego. Uzasadniając swój wniosek S. P. wskazał ponadto, że decyzja pozbawia go prawa do kwatery stałej co do rezygnacji której nie składał takiego wniosku.
Decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 13 ust. 7 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 ze zm.), Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej odmówił stwierdzenia nieważności kwestionowanej przez S. P. decyzji. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ powołał w pierwszej kolejności przepisy regulujące jego właściwość do rozpatrzenia złożonego wniosku, wskazując, że w dacie wydania decyzji nr [...] z dnia [...] grudnia 1989 r. obowiązywały przepisy ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. z 1989 r. Nr 52, poz. 309) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 marca 1984 r. w sprawie wysokości i zasad przyznawania pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe osobom uprawnionym do osobnej kwatery stałej (Dz. U. Nr 17, poz. 80). Zgodnie z § 6 i § 7 pkt 2 tego rozporządzenia decyzje w sprawie przyznawania pomocy finansowej z funduszów mieszkaniowych wydają organy określone przez Ministra Obrony Narodowej i Ministra Spraw Wewnętrznych. Ministrowie Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych, każdy w swoim zakresie działania, określają właściwość organów oraz zasady i tryb postępowania w sprawach przyznawania pomocy finansowej, jak również warunki jej zwrotu. Minister Obrony Narodowej, na podstawie § 7 rozporządzenia Rady Ministrów, określił właściwość organów oraz zasady i tryb postępowania w sprawach przyznawania pomocy finansowej w zarządzeniu Nr 63/MON z dnia 19 grudnia 1984 r. w sprawie właściwości organów oraz zasad i trybu postępowania przy przyznawaniu pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe. Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. zarządzenia organami I instancji w sprawach przyznawania pomocy finansowej są szefowie wojskowych rejonowych zarządów kwaterunkowo-budowlanych, właściwi ze względu na miejscowość, w której osoba uprawniona ubiega się o uzyskanie mieszkania lub je posiada. Organ wskazał, że kwestionowana decyzja została wydana przez Szefa Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego w [...]. Na skutek wejścia w życie, w dniu 1 stycznia 1996 r., ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (Dz. U. Nr 86, poz. 433) wyżej wymienieni szefowie wojskowych rejonowych zarządów kwaterunkowo-budowlanych utracili kompetencje do załatwiania spraw związanych z pomocą finansową. Przepisy tej ustawy nie określiły wprost zasad przekazywania kompetencji przez ww. organ. Organ wskazał, że zgodnie z art. 87 ust. 4 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 1203 ze zm.) organem właściwym do zakończenia spraw dotyczących pomocy finansowej jest dyrektor oddziału regionalnego Agencji. Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 7 ww. ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów kpa w stosunku do dyrektorów oddziałów regionalnych jest Prezes Agencji. Wobec powyższego organ uznał, powołując się przy tym na orzecznictwo sądów administracyjnych, że organem właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez Szefa Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo -Budowlanego w sprawie zamiany zaliczkowej pomocy finansowej na bezzwrotną jest Prezes WAM.