Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Andrzej Góraj (spr.), Protokolant specjalista Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi H. C. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej - oddala skargę -
Komendant Wojewódzki Policji w [...] decyzją z dnia [...].05.2017 r. cofnął H. C. pozwolenie na broń palną myśliwską na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy o broni i amunicji, tj. z uwagi na otrzymanie ostatecznego orzeczenia lekarskiego nr [...] z dnia [...].11.2016 r., w którym lekarz K. K. orzekła, iż wymieniony należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 4 ww. ustawy i nie może dysponować bronią (k. 106).
Od tej decyzji pełnomocnik strony złożył, w ustawowym terminie, odwołanie do Komendanta Głównego Policji, zarzucając jej naruszenie prawa procesowego, mogące mieć istotny wpływ na wynik postępowania, tj. art. 6, 7, 8, 75, 76, 77, 78 i 80 kpa, poprzez wybiórczą ocenę materiału dowodowego i oparcie rozstrzygnięcia na jednym orzeczeniu lekarskim nr [...] z dnia [...].11.2016 r. z pominięciem opozycyjnych do niego dwóch innych orzeczeń z dnia [...] i [...].08.2016 r., bez wyjaśnienia, dlaczego zostały one uznane za niewiarygodne, co nie pozwala na weryfikację zasadności takiego rozumowania. Zarzucił, że bezzasadnie oddalono też wszystkie zgłoszone w toku postępowania wnioski dowodowe, ze szkodą dla wyjaśnienia istoty sprawy.
Komendant Główny Policji po wnikliwej analizie materiałów postępowania i ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia [...] sierpnia 2017 r. utrzymał w mocy skarżone rozstrzygnięcie.
Wskazano w uzasadnieniu decyzji odwoławczej, że zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano należy, m. in. do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 4, tj. z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej; bądź też uzależnionych od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych. Taką informacją, na mocy obowiązujących przepisów, jest orzeczenie lekarskie wydane przez lekarza upoważnionego do badań lekarskich osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń. W przypadku H. C. moc wiążącą ma według organu ostateczne negatywne orzeczenie lekarskie nr [...] z dnia [...].11.2016 r. (k.106), wydane przez upoważnionego lekarza na podstawie art. 15a ust. 1 i 2 w zw. z art. 15f ust. 1 ww. ustawy. Ponieważ treść tego orzeczenia determinuje sposób rozstrzygnięcia sprawy, decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] cofającą stronie pozwolenie na broń palną myśliwską, w ocenie organu II instancji należało uznać za zasadną.
Jak wskazano, ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że p. H. C. należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy o broni i amunicji i nie może dysponować bronią, o czym świadczy, wydane w II instancji przez upoważnionego lekarza, orzeczenie lekarskie nr [...] z dnia [...].11.2016 r. (k.106). Tymczasem osoba chcąca dysponować bronią musi mieć do tego zdolność potwierdzoną stosownym orzeczeniem lekarskim i psychologicznym. Jest to bowiem okoliczność istotna z punktu widzenia interesu bezpieczeństwa i porządku publicznego. Uzyskanie choćby jednego z nich negatywnego (w przypadku strony negatywnego ostatecznego orzeczenia lekarskiego) jednoznacznie uniemożliwia dalsze posiadanie pozwolenia na broń palną i obliguje organy Policji, zgodnie z dyspozycją przywołanego przepisu prawa, do jego cofnięcia. Ustawodawca wymaga bowiem, aby zarówno orzeczenie lekarskie, jak i orzeczenie psychologiczne potwierdzały zdolność do dysponowania bronią palną. Jeżeli którekolwiek z nich dyskwalifikuje posiadacza pozwolenia na broń czy to z przyczyn zdrowotnych, czy psychologicznych, pozwolenie to nie może być zachowane. I taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Ostateczne, negatywne orzeczenie lekarskie wyklucza możliwość dysponowania przez stronę bronią. Ma więc ono charakter wiążący w niniejszej sprawie, choć strona otrzymała orzeczenie psychologiczne nr [...] z dnia [...].10.2016 r. stwierdzające, że może dysponować bronią (k.104).