Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędzia WSA Janusz Walawski, Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...].
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, z późn. zm.); zwanej dalej K.p.a. oraz art. 10 ust. 2 pkt 4 i ust. 7 pkt 2 w związku z art. 71 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1482, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Starosty [...] z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] orzekającej o uznaniu M. G. z dniem [...] czerwca 2020 r. za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że M. G. w dniu [...] czerwca 2020 r. został zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Starosta [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] orzekł o uznaniu M. G. z dniem [...] czerwca 2020 r. za osobę bezrobotną i odmowie przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Od powyższej decyzji M. G. złożył odwołanie, w którym wniósł o przyznanie prawa do zasiłku. W jego ocenie zasiłek mu przysługuje, ponieważ z oświadczenia Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] kwietnia 2020 r. wynika, że w okresie od [...] lutego 2017 r. do [...] marca 2020 r. sprawował opiekę nad niepełnosprawnym bratem.
Po rozpoznaniu odwołania, Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2020r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, wskazując, że suma okresów uprawniających do zasiłku, o których mowa w art. 71 ust. 1 i 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, na przestrzeni 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji M. G. w Powiatowym Urzędzie Pracy w [...], jest krótsza niż 365 dni. Okres 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji to w przypadku wnioskodawcy okres od [...] grudnia 2018 r. do [...] czerwca 2020 r.
Zaznaczył, że ze znajdującego się w aktach sprawy zaświadczenia z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] kwietnia 2020 wynika, że w okresie uprawniającym do zasiłku M. G. pobierał specjalny zasiłek opiekuńczy w związku z opieką nad niepełnosprawnym bratem w okresie od [...] lutego 2017 r. do [...] marca 2020 r. Z kopii zaś decyzji Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] wynika, że utrata prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego spowodowana była zaprzestaniem sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną z powodu umieszczenia jej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. Powyższe oznacza, że [...] marca 2020 r. M. G. zaprzestał sprawowania stałej opieki w rozumieniu ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Wojewoda [...] wyjaśnił, że do 365 dni, o których mowa w art. 71 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zalicza się również okresy pobierania świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, lub zasiłku dla opiekuna na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, jeżeli utrata prawa do nich była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana (art. 71 ust. 2 pkt 9 ustawy o promocji). Z powołanych regulacji wprost wynika, że warunkiem zaliczenia okresu pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego do okresu uprawniającego do zasiłku jest konieczność spełnienia dwóch przesłanek, bezrobotny musiał pobierać specjalny zasiłek opiekuńczy przez 365 dni w okresie 18 miesięcy bezpośrednio przed dniem zarejestrowania jako osoba bezrobotna, a także utrata prawa do powyższego świadczenia musiała zostać spowodowana śmiercią osoby nad którą sprawował opiekę. Podkreślił, że w art. 71 ust. 2 pkt 9 ustawy o promocji nie powiązano prawa do zasiłku dla bezrobotnych z żadną inną sytuacją, jak ta gdy utrata prawa do pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana.