Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska-Jung, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Adam Lipiński, Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi K. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i przeniesienia do dyspozycji - oddala skargę -
Decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji nr [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. o zwolnieniu K. T. z dniem [...] czerwca 2014 r. z zajmowanego stanowiska Kierownika Zakładu [...] Policji i przeniesieniu go z dniem [...] czerwca 2014 r. do dyspozycji Komendanta Głównego Policji oraz o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Dyrektor [...] Policji w dniu [...] maja 2014 r. wystąpił z wnioskiem personalnym o zwolnienie K. T. z zajmowanego stanowiska i przeniesienie do dyspozycji Komendanta Głównego Policji. We wniosku stwierdzono, iż na podstawie ankiety przeprowadzonej w dniu [...] lutego 2014 r., na wniosek Dyrektora [...] Policji w Zakładzie [...] przez psychologów z Komendy Głównej Policji, oceniono konieczność jak najszybszego zbudowania nowych relacji pomiędzy pracownikami a kadrą kierowniczą Zakładu [...]. Wskazano również na brak właściwych relacji na płaszczyźnie służbowej pomiędzy kierownictwem [...] Policji a K.T., co skutkuje nieprawidłową organizacją pracy w zakładzie i sprzyja stwarzaniu negatywnej atmosfery pracy, obniżającej jej efektywność. We wniosku wskazano również na zasadność wykorzystania wiedzy oraz doświadczenia zawodowego policjanta z zakresu prowadzenia projektów naukowo - badawczych na samodzielnym stanowisku służbowym w innej komórce organizacyjnej Policji.
Komendant Główny Policji, uwzględniając powyższy wniosek, na podstawie art. 32 ust. 1, art. 37a pkt 1 oraz art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.), rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. orzekł o zwolnieniu policjanta z dniem [...] czerwca 2014 r. z zajmowanego stanowiska Kierownika Zakładu [...] Policji i przeniesieniu z dniem [...] czerwca 2014 r. do dyspozycji Komendanta Głównego Policji oraz nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
K.T. złożył odwołanie od ww. rozkazu personalnego do Ministra Spraw Wewnętrznych, wskazując w uzasadnieniu, że w sprawie naruszono art. 7, art. 8 w związku z art. 61 § 1 k.p.a., poprzez zaniechanie wcześniejszego wszczęcia i przeprowadzenia postępowania w sprawie, art. 77 § 1, art. 80 w związku z art. 10 k.p.a. poprzez zaniechanie przez organ zebrania i rozpatrzenia całego możliwego materiału dowodowego, w tym w szczególności zaniechanie umożliwienia stronie odniesienia się do zgromadzonego materiału i złożenia wyjaśnień, art. 108 kpa poprzez nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności oraz art. 37a pkt 1 ustawy o Policji, poprzez zaniechanie określenia celu i okresu przeniesienia do dyspozycji Komendanta Głównego Policji. Strona wniosła o przeprowadzenie uzupełniającego postępowania dowodowego z raportu badania atmosfery pracy w Zakładzie [...] Policji z marca 2014 r., rozkazu personalnego nr [...] Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2013 r. w przedmiocie podwyższenia dodatku funkcyjnego, opinii służbowej z dnia [...] czerwca 2012 r., wniosków personalnych dotyczących przyznania nagród ("rocznej za 2014 r. i uznaniowej w grudniu 2013 r."), wysłuchania strony na "okoliczność" istnienia dalszych, nieuwzględnionych przy podejmowaniu zaskarżonego rozkazu dowodów, które mogłyby mieć wpływ na treść rozkazu personalnego" oraz określenie, że zaskarżony rozkaz personalny nie podlega wykonaniu w całości i umorzenie postępowania.