Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi R.Z. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie przyznania należności pieniężnych w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej oddala skargę.
Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] maja 2018 r. Nr [...], na podstawie art. 127 § 1 i 2, art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257); zwanej dalej K.p.a. w zw. z pkt 2 ppkt 3 upoważnienia nr [...] Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] marca 2018 r., po rozpatrzeniu odwołania R. Z., utrzymał w mocy decyzję Dowódcy Garnizonu [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie przyznania należności w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że R. Z. pełnił zawodową służbę wojskową w rezerwie kadrowej Ministra Obrony Narodowej i wykonywał zadania służbowe w Dowództwie Garnizonu [...]. Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] zwolnił R. Z. z dniem [...] marca 2018 r. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł do rezerwy wskutek niewyznaczenia na stanowisko służbowe w czasie pozostawania w rezerwie kadrowej.
Dowódca Garnizonu [...] decyzją z dnia [...] marca 2018 r. nr [...], na mocy art. 104 § 1 K.p.a., art. 83 ust. 2 pkt 2, art. 87, art. 94 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, art. 95 pkt 2, 3 i 5, art. 97 oraz art. 96 ust. 10 i art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 173, z późn. zm.), § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lutego 2014 r. w sprawie przyznawania żołnierzom zawodowym dodatkowego uposażenia rocznego (Dz. U. z 2014 r. poz. 355) oraz § 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 marca 2014 r. w sprawie gratyfikacji urlopowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 411), przyznał R. Z. należności pieniężne związane ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej. Wskazał, że podstawą obliczenia wysokości odprawy, ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz dodatkowego uposażenia rocznego za 2018 r. stanowiło uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne w ostatnim dniu pełnienia służby, które składało się z następujących składników: uposażenia zasadniczego z grupy 16 w wysokości [...] zł, dodatku za długoletnią służbę wojskową: 2 [...] zł oraz dodatku służbowego: [...] zł.
Organ odwoławczy nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania od powyższej decyzji, utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie, wskazując, że zgodnie z obowiązującym wówczas art. 22 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 5 poz. 18, z późn. zm.) żołnierze zawodowi wyznaczeni do pełnienia służby na stanowiskach służbowych w jednostkach organizacyjnych poza Ministerstwem Obrony Narodowej otrzymywali uposażenie i inne należności pieniężne według zasad określonych przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia. Stosownie do treści § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. w sprawie służby wojskowej oraz uposażenia żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej (Dz. U. z 1997 r. Nr 130 poz. 846, z późn. zm.), żołnierzom zawodowym pełniącym służbę wojskową na stanowiskach służbowych w instytucjach cywilnych przysługiwało uposażenie i świadczenia, w tym uposażenie i inne należności pieniężne, określone w przepisach dla żołnierzy pełniących służbę wojskową w jednostkach organizacyjnych resortu obrony narodowej. W 1999 r. przyznanie dodatków do uposażenia zasadniczego regulowało zarządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 kwietnia 1990 r. nr 3 O/MON w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy, które określało dla żołnierzy zawodowych 5 grup dodatków: