Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania Sędziowie WSA Andrzej Góraj Iwona Dąbrowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną i odmowy przyznania prawa do zasiłku oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] lipca 2015r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 10 ust. 2 pkt 4 i ust. 7 pkt 2 w związku z art. 2 ust.1 pkt 2 oraz art. 71 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r., poz. 149 ze zm.), Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] maja 2015 r. nr [...], orzekającą o uznaniu z dniem [...] maja 2015 r. J.S. za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
J.S. w dniu [...] maja 2015 r. został zarejestrowany w Urzędzie Pracy [...] jako osoba bezrobotna.
Prezydent [...] decyzją z dnia [...] maja 2015 r. nr [...], na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 71 ust. 1 i 2 oraz art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b pow. ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 104 kpa orzekł o uznaniu J.S., z dniem [...] maja 2015 r. za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania prawa do zasiłku.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że dokumentacja zgromadzona w sprawie potwierdza, że w dniu rejestracji J.S. spełniał warunki do uznania go za osobę bezrobotną, natomiast suma okresów, o których mowa w art. 71 ust.1 i 2 ww. ustawy przypadających w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji, jest krótsza niż 365 dni.
Od tej decyzji J.S. złożył odwołanie do Wojewody [...] domagając się jej zmiany i przyznania mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych, uznania, że przystąpienie do programu "[...]" nie może powodować u niego strat z powodu braków w implementacji tego programu do przepisów prawnych obowiązującej w RP przez właściwą instytucję państwową; uznanie kwoty 1.600 zł, którą pobierał w czasie stażu w ramach programu "[...]" za kwotę odpowiadającą płacy minimalnej obowiązującej, w gospodarce narodowej; uznanie, że przystąpienie do programu "[...]jest równoznaczne z odprowadzaniem składek na Fundusz Pracy, w czasie odbywania stażu w ramach tego programu; uznanie faktu przystąpienia do programu "[...]" za równoznaczny z rejestracją jako bezrobotna we właściwym Urzędzie Pracy".
Wojewoda [...] wskazaną na wstępie decyzją stwierdził, że stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku ilekroć w ustawie jest mowa o: bezrobotnym "oznacza to osobę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 2 lit. a - g lit. i, j, 1 oraz osobę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. ha, która bezpośrednio przed rejestracją jako bezrobotna była zatrudniona nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 6 miesięcy oraz osobę, o której mowa w art. 1 ust.3 pkt 3 i 4, niezatrudnioną i niewykonującą innej pracy zarobkowej, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie albo innej pracy zarobkowej, albo jeżeli jest osobą niepełnosprawną, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia co najmniej w połowie tego wymiaru czasu pracy, nieuczącą się w szkole, z wyjątkiem uczącej się w szkole dla dorosłych lub przystępującej do egzaminu eksternistycznego z zakresu tej szkoły lub w szkole wyższej gdzie studiuje w formie studiów niestacjonarnych, zarejestrowaną we właściwym dla miejsca zameldowania stałego lub czasowego powiatowym urzędzie pracy oraz poszukującą zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej (...). Ponadto przywołał treść przepisu art. 71 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Wojewoda [...] zaznaczył, że powołane wyżej przepisy mają charakter bezwzględnie obowiązujący. W dalszej kolejności organ podał, że ustalił, iż suma okresów, o których mowa w art. 71 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, na przestrzeni 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji J.S. w Urzędzie Pracy [...] licząc od dnia [...] czerwca 2015 r. wstecz do dnia [...] grudnia 2013 r. jest krótsza niż 365 dni.