Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Joanna Kube, Protokolant specjalista Marcin Kwiatkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2018 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymało w mocy decyzję Burmistrza [...] nr [...] z dnia [...] marca 2018 r. o odmowie przyznania A. K. dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu organ wskazał, że wnioskiem z dnia [...] marca 2018 r. A. K. zwróciła się do Burmistrza [...] o przyznanie dodatku mieszkaniowego. We wniosku stwierdziła m.in., że prowadzi dwuosobowe gospodarstwo domowe, z przedłożonej zaś dokumentacji wynika, że w okresie grudzień 2017 r. - luty 2018 r. gospodarstwo to osiągnęło średni miesięczny dochód w wysokości 1.242 zł.
Organ podał, że zgodnie z dyspozycją art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 180 z późn. zm.), dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8. Stosownie do ust. 2, przy wydawaniu decyzji o przyznaniu dodatku mieszkaniowego uwzględnia się kwotę najniższej emerytury obowiązującą w dniu złożenia wniosku, ogłaszaną przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", na podstawie art. 94 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.).
Organ przytoczył treść art. 6 ust. 8 i art. 3 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Wskazał, że z akt sprawy wynika, że średni miesięczny dochód na osobę dwuosobowego gospodarstwa domowego A. K. w okresie grudzień 2017 r. - luty 2018 r. wyniósł 1 242 zł (emerytura skarżącej oraz wspólnie zamieszkującego R. W.).
Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.)., od dnia 1 marca 2016 r. kwota najniższej emerytury, z zastrzeżeniem art. 24a ust. 6, art. 54, art. 54a ust. 2 i art. 87 oraz renty rodzinnej wynosiła 1029,80 zł miesięcznie (komunikat Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 lutego 2018 r.
w sprawie kwoty najniższej emerytury i renty, dodatku pielęgnacyjnego i dodatku dla sierot zupełnych oraz kwot maksymalnych zmniejszeń emerytur i rent - M.P.. poz. 216). Tym samym średni miesięczny dochód na osobę gospodarstwa domowego A. K. nie przekroczył kwoty określonej w art. 3 ust. 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych (1 287,25 zł), dochód ten był równocześnie niższy od 150 % kwoty najniższej emerytury (1 544,70 zł).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, wysokość dodatku mieszkaniowego stanowi różnicę między wydatkami, o których mowa w ust. 3-6, przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego, a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymując. Zgodnie z ust. 2., jeżeli średni miesięczny dochód, o którym mowa w art. 3 ust. 1 jest równy lub wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, lecz nie przekracza odpowiednich wysokości średnich miesięcznych dochodów wymienionych w art. 3 ust. 1, wówczas dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości: 1) 20% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie jednoosobowym; 2) 15% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie 2-4-osobowym; 3) 12% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie 5-osobowym i większym.