Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Stanisław Marek Pietras, Protokolant spec. Monika Gieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi W. C. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy podania dalszych danych identyfikujących osobę przekazującą informacje organom bezpieczeństwa - oddala skargę -
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu decyzją z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) w zw. z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575), po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w [...] z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] o odmowie podania W.C. dalszych danych identyfikujących tożsamość KO (kontakt operacyjny) "[...]" ze względu na to, że danych personalnych ww. osoby nie można jednoznacznie określić na podstawie dokumentów cywilnych organów bezpieczeństwa państwa, znajdujących się w zasobie archiwalnym Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
W uzasadnieniu organ wskazał, że w udostępnionych W.C. aktach o sygn. akt [...] KO "[...]" wymieniony jest na karcie nr [...] w notatce służbowej dnia [...] marca 1972 r. sporządzonej przez kpt. [...] - [...]. Powołując się na informacje pochodzące od KO "[...]" dotyczące W.C. funkcjonariusz nie podał numeru rejestracyjnego tego osobowego źródła informacji, tylko wskazał, że "[...]" pracował wcześniej z W.C. i zna go osobiście.
W wyniku kwerendy archiwalnej przeprowadzonej przez Delegaturę Instytutu Pamięci Narodowej w [...] odnaleziono akta TW (tajnego współpracownika) o pseudonimie "[...]" oraz ich mikrofilm. Jak wynika z teczki pracy tego współpracownika działał on w innym środowisku (nie pracował nigdy w zakładzie pracy, w którym pracował W.C.), zakończył on współpracę z organami bezpieczeństwa państwa przed datą sporządzenia wspomnianej notatki z dnia [...] marca 1972 r., w jego teczce pracy brak dowodów by zbierał informacje o stronie, nie był kontaktem operacyjnym tylko tajnym współpracownikiem.
W ocenie organu odwoławczego słusznie Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w [...] stwierdził, że wytypowane akta TW "[...]" nie dotyczą osoby o pseudonimie KO "[...]", która zbierała informacje o wnioskodawcy.
Podkreślił, że odnalezione w toku kwerendy archiwalnej przeprowadzonej przez organ pierwszej instancji dokumenty nie wskazują w żaden sposób, by 8 osób wskazanych we wniosku z dnia [...] stycznia 2017 r. mogły współpracować z organami bezpieczeństwa państwa i zbierać informacje o stronie.
Organ wyjaśnił, że KO był formą pozyskania informacji od zwykłych obywateli, szczególnie na wstępnym etapie działań operacyjnych. Był jedną z kategorii tajnej i świadomej współpracy o uproszczonych procedurach związanych z pozyskaniem i prowadzeniem "[...]" (w latach 70 i 80 często stosowana wobec członków PZPR). W instrukcji o pracy operacyjnej Służby Bezpieczeństwa resortu spraw wewnętrznych z dnia [...] lutego 1970 r. wprowadzonej zarządzeniem ministra spraw wewnętrznych nr [...] stwierdzono, że kontakt operacyjny nawiązuje się w celu organizowania dopływu wstępnych informacji interesujących Służbę Bezpieczeństwa w tych wszystkich przypadkach, gdy nie zachodzi potrzeba angażowania tajnych współpracowników. Ponadto zasób archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej, w skład którego wchodzą akta, zbiory danych, rejestry, kartoteki wytworzone i zgromadzone przez orany bezpieczeństwa państwa jest niekompletny, gdyż dokumentacja ta w znacznej części została zniszczona przez służby specjalne PRL. Szczególnie w latach 1989-1990 nastąpiło masowe niszczenie akt organów bezpieczeństwa państwa. Postępowanie w sprawie ustalenia dalszych danych identyfikujących tożsamość KO o pseudonimie "[...]" zostało zatem przeprowadzone w niekompletnie zachowanych materiałach archiwalnych.