Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spraw.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Głowala po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2011 r. sprawy ze skargi D. P. na postanowienie Szefa Służby Celnej z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę
Wnioskiem z dnia 28 grudnia 2010 r. D. P. zwrócił się do Dyrektora Izby Celnej w K. o wydanie zaświadczenia żądanej treści w brzmieniu: "Zaświadcza się, że funkcjonariusz celny D. P. w okresie od [...] maja 1989 r. do chwili obecnej był zatrudniony w administracji celnej i do jego obowiązków należało stosowanie przepisów prawa podatkowego w związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi i kontrolnymi."
Dyrektor Izby Celnej w K. postanowieniem nr [...] z dnia [...] stycznia 2011 r., działając na podstawie art. 219 w zw. z art. 217, art. 141 i art. 143 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), odmówił wydania zaświadczenia żądanej treści.
W uzasadnieniu podał, odnosząc się do wydanego zainteresowanemu wcześniej zaświadczenia z dnia [...] grudnia 2010 r., że z kart zakresów jego obowiązków wynika, iż stosował on przepisy postępowania podatkowego w związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi i kontrolnymi od [...] lipca 2008 r. Wcześniejsze karty zakresów obowiązków nie zawierają informacji, że do obowiązków wnioskodawcy należało prowadzenie postępowań podatkowych lub kontrolnych. Organ wskazał ponadto, że w aktach zainteresowanego nie znalazł potwierdzenia, że w okresie od [...] maja 1989 r. do chwili obecnej do jego obowiązków należało stosowanie przepisów prawa podatkowego w związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi i kontrolnymi. Powołując się na ugruntowane orzecznictwo zwrócił zaś uwagę, że organ, wydając zaświadczenie, które jest oświadczeniem jego wiedzy, może opierać się jedynie na posiadanych dokumentach, a wszelka dowolność w stwierdzeniach i nadinterpretacja danych jest niedopuszczalna.
W zażaleniu na powyższe postanowienie D. P. wniósł o jego zamianę i wydanie zaświadczenia zgodnego z jego wnioskami, ewentualnie o jego uchylenie i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji.
Natomiast pełnomocnik wnioskodawcy w piśmie procesowym, podtrzymując stanowisko mocodawcy, zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie przepisów art. 217 § 2 pkt 1, art. 218 § 1 i art. 6 k.p.a. oraz art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 ze zm.) oraz § 6 ust. 1 pkt 1d i e rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie praktyk zawodowych kandydatów na doradców podatkowych (Dz. U. Nr 230, poz. 1514).
Szef Służby Celnej postanowieniem nr [...] z dnia [...] kwietnia 2011 r., działając na podstawie art. 138 § 1 w zw. z art. 144 k.p.a., po rozpoznaniu zażalenia, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu podał, że Służba Celna uprawnienie do prowadzenia postępowań podatkowych i kontrolnych uzyskała dopiero z dniem 1 września 2003 r. na mocy ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz. U. Nr 137, poz. 1302 ze zm.). Ustawa ta w art. 11 pkt 7 nadała nowe brzmienie art. 11 i wprowadziła dodatkowe przepisy art. 11c, d, e, f, g, h w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), co umożliwiło prowadzenie przez Służbę Celną postępowań podatkowych.