Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną myśliwską do celu łowieckiego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Sędzia WSA Andrzej Wieczorek, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lutego 2021 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną myśliwską do celu łowieckiego oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżoną decyzją - działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.), zwanej dalej "K.p.a." - utrzymano w mocy orzeczenie Komendanta [...] Policji z [...] lutego 2020 r., o odmowie wydania p. M.C., zwanemu dalej "Wnioskodawcą", pozwolenia na broń palną myśliwską do celu łowieckiego.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ przywołał następujące okoliczności faktyczne i prawne uwarunkowania sprawy:

- Wnioskodawca - pismem z [....] października 2019 r. (data wpływu do organu) - wystąpił o wydanie pozwolenia na broń palną myśliwską do celu łowieckiego w łącznej liczbie [...] egzemplarzy; podkreślił, że jest członkiem Polskiego Związku Łowieckiego (załączono legitymację) i ma podstawowe uprawnienia do wykonywania polowania (zaświadczenie nr [....]) a broń, której dotyczy wniosek, jest niezbędna do wykonywania polowań - w ramach przynależności do tego stowarzyszenia; do wniosku załączył orzeczenia z [....] sierpnia 2019 r. - lekarskie i psychologiczne - gdzie stwierdzono, że nie należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2-4 ustawy z dnia 29 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2019 r., poz. 284 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o broni", i może dysponować bronią,

- ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że Wnioskodawca miał w przeszłości pozwolenie na broń palną myśliwską do celu łowieckiego; decyzją Komendanta [...] Policji z [...] września 2018 r., cofnięto je - na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2, w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a, ustawy o broni - w związku ze skazaniem za popełnienie przestępstwa umyślnego z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (obecnie opubl. w Dz.U. z 2020 r. poz. 638); decyzję tę utrzymał w mocy Komendant Główny Policji (orzeczenie z [...] listopada 2018 r.); wobec cofnięcia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (tak postanowienie z 2 października 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 158/19), decyzja Komendanta Głównego Policji stała się prawomocna,

- w toku prowadzonego postępowania uzyskano - datowaną na 2 października 2019 r. - informację z Krajowego Rejestru Karnego o niefigurowaniu Wnioskodawcy w tym rejestrze oraz - datowaną na [...] października 2019 r. - pozytywną opinię o nim z Komisariatu Policji w [...]; wskazano w niej, że jednostka ta nie ma informacji mogących świadczyć, że Wnioskodawca stanowi aktualnie zagrożenie dla siebie, ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego; Policja nie podejmowała w stosunku do niego żadnych interwencji,

- do akt sprawy włączono dokumentację, o karaniu w przeszłości - kopię:

- prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w [...] z [...] września 2017 r (sygn. akt [...]), wraz z uzasadnieniem: na jego mocy Wnioskodawcę uznano winnym popełnienia przestępstwa z art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt;

- wyroku Sądu Okręgowego w [...] z [...] maja 2018 r. (sygn. akt [...]) wraz z uzasadnieniem; orzeczeniem tym zmieniono poprzedni wyrok - w części dotyczącej orzeczenia o przepadku broni - oraz uzupełniono podstawę prawną rozstrzygnięć zawartych w pkt 1 i 2 (w części dyspozytywnej o art. 4 § 1 ustawy - Kodeks karny),

Strona 1/9