Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.), Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung, Andrzej Kołodziej, Protokolant starszy sekretarz sądowy Izabela Kaliszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2016 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby - oddala skargę -
Komendant Główny Straży Granicznej, decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2015 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania L.K. od rozkazu personalnego nr [...] Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] grudnia 2013 r. w sprawie zwolnienia ze służby stałej w Straży Granicznej uchylił zaskarżony rozkaz personalny w części dotyczącej daty zwolnienia ze Służby w Straży Granicznej i ustalił nową datę zwolnienia ze służby stałej w Straży Granicznej na dzień [...] lipca 2015 r.; w pozostałej części utrzymał rozkaz personalny.
W uzasadnieniu organ podał, że rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] grudnia 2013 r. Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej, działając na podstawie art. 45 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1402 ze zm.), zwolnił [...] SG L. K. ze służby stałej w Straży Granicznej z dniem [...] stycznia 2014 r.
Od powyższego rozkazu L. K. złożył odwołanie, w którym zarzucił rozkazowi personalnemu naruszenie art. 45 ust. 2 pkt 11 ustawy o Straży Granicznej w zw. z art. 7 kpa w zw. z art. 77 § 1 kpa i art. 80 kpa oraz art. 107 § 3 kpa, polegające na braku wszechstronnego rozpoznania sprawy i nieodniesienie się w uzasadnieniu decyzji do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia, a w szczególności wskazania konkretnych okoliczności dotyczących skarżącego, które powodują negatywne konsekwencje dla organu w przypadku dalszego pozostania jego w służbie oraz nierozważenie indywidualnego interesu strony.
Uzasadniając powyższe ww. podniósł, że z uwagi na fakultatywny charakter zwolnienia funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 45 ust. 2 pkt 11 ustawy o Straży Granicznej decyzja w tym przedmiocie powinna zawierać szczegółowe przyczyny, dla których organ korzysta z uprawnienia zastosowania przepisu niekorzystnego dla strony. Organ powinien przeanalizować przebieg służby funkcjonariusza oraz jego sytuację osobistą, co w jego przypadku nie miało miejsca. Stwierdził, że wszyscy pozostali funkcjonariusze Straży Granicznej, którzy występują w charakterze osób podejrzanych w tej samej sprawie karnej, wobec których zastosowano środki zapobiegawcze mające na celu zabezpieczenie prawidłowego toku sprawy karnej, zostali przywróceni do służby, a trzech z nich skorzystało z uprawnień i przeszło na świadczenie emerytalne. On jest jedyną osobą, wobec której nie zastosowano żadnego środka zapobiegawczego, a mimo to Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej podjął decyzję o zwolnieniu go ze służby.
Ponadto st. sierż. SG L. K. podkreślił, że uznaniowy charakter decyzji nie oznacza, aby organ administracji publicznej miał całkowitą i niekontrolowaną swobodę w rozstrzyganiu sprawy. Na organie prowadzącym postępowanie administracyjne ciąży bowiem obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego. Natomiast ze względu na specyficzny rodzaj służby, do jakiej należy Straż Graniczna, konieczne jest zbadanie możliwości pozostawienia w służbie funkcjonariusza przez pryzmat zadań, które określa ustawa o Straży Granicznej, uprawnień przełożonego w zakresie zapewnienia prawidłowego działania podległych mu jednostek oraz kształtowania składu osobowego podległego mu zespołu ludzi oraz interesu służby.