Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędziowie WSA Joanna Kube (spr.) Sławomir Antoniuk Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2011 r. sprawy ze skargi M.K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską - oddala skargę -
Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej k.p.a. oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał w mocy decyzję Komendanta [...] Policji z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] cofającą M.K. pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazał, że wobec M.K. toczy się postępowanie karne o popełnienie czynów: a) z art. 288 § 1 kk - uszkodzenia mienia w postaci drzwi wejściowych do mieszkania, poprzez ich wgniecenie i zarysowanie powodując straty na szkodę osoby trzeciej - [...], b) z art. 190 § 1 kk - groźby karalne pozbawienia życia oraz c) z art. 193 kk - naruszenia miru domowego poprzez wtargnięcie do domu osoby trzeciej, którego pomimo żądania nie opuścił. Jednocześnie zaznaczył, że w dniu [...] września 2010 r. otrzymał informację, że Prokuratura Rejonowa [...] przedstawiła wyżej wymienionemu akt oskarżenia o udzielenie korzyści majątkowej funkcjonariuszowi publicznemu (art. 229 § 3 kk).
Komendant Główny Policji podał, że zgodnie z dyspozycją art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń osobie, co do której istnieje uzasadniona obawa, że może ona użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, nie tylko gdy dysponuje już prawomocnym orzeczeniem sądu skazującym ją za popełnienie wymienionych przykładowo w tym przepisie przestępstw, tj. w szczególności przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu, ale również wtedy, gdy tylko toczy się przeciwko niej postępowanie karne o takie czyny.
Zdaniem organu, zebrany w sprawie materiał dowodowy świadczy o istnieniu okoliczności, z którymi sam ustawodawca związał obawę użycia broni w sposób sprzeczny z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego z toczącym się przeciwko stronie postępowaniem karnym o popełnienie choćby jednego z wymienionych wyżej przestępstw, uznając to za obligatoryjną przesłankę cofnięcia pozwolenia na broń. Dowodzi także o utracie wiarygodności w zakresie zgodnego z prawem posiadania i używania broni palnej.
Zaznaczył, że wykładnia przepisu art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji znajduje potwierdzenie w licznym orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 marca 2009 r., sygn. akt II OSK 330/08, z dnia 30 sierpnia 2007 r., sygn. akt II OSK 1166/06 i z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt II OSK 1238/07, w których podkreśla się, że użycie przez ustawodawcę wyrazów
"w szczególności" oznacza, że co do osób skazanych za popełnienie przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu lub wobec których tylko toczy się o nie postępowanie karne, ustawodawca sam rozstrzygnął, iż co do nich obawa sprzecznego z prawem użycia broni istnieje. Organ nie musi zatem przeprowadzać dodatkowych czynności wyjaśniających obawę tę potwierdzających. Wobec więc osób skazanych lub oskarżonych (podejrzanych) o przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu organ musi ustalić jedynie fakt skazania lub prowadzenia postępowania o przestępstwa wymienione w tym przepisie.