Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Adam Lipiński Asesor WSA - Przemysław Szustakiewicz Asesor WSA - Janusz Walawski (spr.) Protokolant: - Małgorzata Płodzicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2005 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania - oddala skargę -
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku w dniu 5 września 2002 r., po rozpoznaniu skargi Z.P. na bezczynność Wojskowej Komisji Lekarskiej [...] w G. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji wydał wyrok, którym:
1) nakazał Wojskowej Komisji Lekarskiej [...] w G. wydanie orzeczenia w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] listopada 1984 r. nr [...] i z dnia [...] listopada 1984 r. nr [...] wydanych przez Wojskową Komisję [...] w G. i to w terminie 30 dni od daty doręczenia - zwrotu akt sprawy,
2) zasądził od Wojskowej Komisji Lekarskiej [...] w G. na rzecz Z.P. 5 zł (pięć) tytułem zwrotu kosztów postępowania. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Z.P. na decyzję Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia zdolności do czynnej służby wojskowej w dniu 23 marca 2004 r. wydał wyrok o sygn. akt I SA 649/03, którym:
1) stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Wojskowej Komisji Lekarskiej [...] nr [...] z dnia [...] grudnia 2002 r.,
2) stwierdził, że decyzje wymienione w pkt 1 nie mogą być wykonane.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał m.in., że Wojskowa Komisja Lekarska [...], jak również Centralna Komisja Lekarska, działając w trybie odwoławczym naruszyły przepisy prawa, albowiem w jednej decyzji zostały połączone dwa tryby postępowania nadzwyczajnego, a mianowicie postępowanie w sprawie wznowienia postępowania i postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności. Oba postępowania muszą stanowić odrębne sprawy administracyjne w znaczeniu procesowym. Połączenie obu trybów postępowania w jednej sprawie stanowi rażące naruszenie zasad postępowania a mianowicie, naruszenie zasady praworządności (art. 6 kpa), zasady trwałości decyzji administracyjnej (art. 16 §1 kpa), art. 145 kpa, art. 156 § 1 kpa i art. 157 kpa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa.
Od powyższego wyroku Z.P. złożył skargę kasacyjną, którą Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 marca 2005 r. sygn. akt OSK 1312/04 oddalił.
Wojskowa Komisja Lekarska [...] w dniu [...] kwietnia 2005 r. działając na podstawie art. 105 § kpa, po rozpatrzeniu wniosku Z.P. z dnia 22 lipca 1997 r. o stwierdzenie nieważności orzeczeń Wojskowej Komisji [...] nr [...] z dnia [...] listopada 1984 r. oraz [...] z dnia [...] listopada 1984 r. wydała decyzję o umorzeniu postępowania. W uzasadnieniu decyzji organ podał m.in., że kwestionowane orzeczenia Wojskowej Komisji [...] zostały wydane w 1984 r. Obowiązujący w tym okresie art. 3 § 2 pkt 2 kpa wyłączał stosowanie przepisów tej ustawy w sprawach należących do właściwości organów administracji wojskowej. Z tego powodu nie można obecnie badać zgodności kwestionowanych orzeczeń z zasadami określonymi w kpa i z tej przyczyny postępowanie należało umorzyć jako bezprzedmiotowe.