Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Janusz Walawski (spr.), Sędziowie WSA - Anna Mierzejewska, - Jacek Fronczyk, Protokolant - Bartosz Piwoński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi S. U. na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu pomocy finansowej - oddala skargę -
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, działając na podstawie art. 108 ust. 3 pkt 3 oraz art. 112 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676 z późn. zm.) oraz § 4 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 maja 2003 r. w sprawie pomocy finansowej udzielanej funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu (Dz. U. Nr 84, poz. 777), w dniu [...] kwietnia 2007 r. wydał decyzję nr [...], którą zobowiązał S. U. do zwrotu 2.460.00 zł w związku ze zwolnieniem go z dniem 30 kwietnia 2007 r., tj. po 8 pełnych latach służby.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy ww. zarzucił organowi błędne wyliczenie lat służby oraz nieuwzględnienie przy naliczaniu podlegającej zwrotowi kwoty pomocy finansowej zaliczki na poczet podatku dochodowego.
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kpa oraz przepisów powołanych w podstawie prawnej decyzji poprzedzającej, w dniu [...] czerwca 2007 r. wydał decyzję nr [...], którą uchylił decyzję z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] w sprawie przyznania S. U. pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu w części dotyczącej ustalenia wysokości przeznaczonej do zwrotu kwoty i orzekł, iż ww. zobowiązany jest do zwrotu kwoty 1.230.00 zł. W jej uzasadnieniu podał m.in., że słuszny jest zarzut podniesiony we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczący błędnego wyliczenia lat służby, który wynosi lat 9, a nie jak pierwotnie ustalono 8. Zgodnie bowiem z § 4 ust. 3 przedmiotowego rozporządzenia, decyzja w sprawie zwrotu pomocy finansowej w przypadku zwolnienia ze służby przed upływem 10 lat służby powinna uwzględniać jej zwrot w wysokości przyznanej, a nie jak domaga się skarżący w wysokości faktycznie wypłaconej.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi wniesionej przez S. U. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zarzucił organowi naruszenie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegające na bezpodstawnym pobraniu od niego podatku dochodowego od przyznanej mu kwoty pomocy finansowej, jak również nieuwzględnienie tego faktu w decyzji zobowiązującej go do zwrotu jej części w związku ze zwolnieniem ze służby.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym stosownie do § 2 art. 1 powołanej ustawy, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
W świetle powyższych kryteriów skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem obowiązującym w chwili jej wydania.