Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Sławomir Antoniuk (spraw.), Sławomir Fularski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2015 r. sprawy ze skarg J. W. i Prokuratora Apelacyjnego w L. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] maja 2014 r. nr [...], wydaną na podstawie, art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 poz. 1440 ze zm.), w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 1415/12) uchylającym decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] czerwca 2012 r. w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej J. W., ponownie utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...].
W uzasadnieniu powyższej decyzji Prezes Rady Ministrów podniósł, iż J.W. (ur. [...] 1976 r.) wystąpił do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o przyznanie świadczenia specjalnego w 2010 r. W swym wystąpieniu wskazał, że w dniu [...] sierpnia 2002 r. uległ nagłemu wypadkowi. Wracając ze spotkania konsultacyjnego dotyczącego pracy magisterskiej, w bezchmurny upalny dzień został porażony piorunem. Doznał uszkodzenia mózgu, szczególnie w obrębie płatów czołowych. Uzyskał orzeczenie Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w [...] o znacznym stopniu niepełnosprawności, ważne do dnia 31 grudnia 2012 r., stwierdzające niezdolność do pracy oraz znaczne ograniczenia możliwości samodzielnej egzystencji.
Prezes Rady Ministrów swymi decyzjami z dnia [...] listopada 2010 r. oraz z dnia [...] grudnia 2010 r. odmówił panu J.W. przyznania świadczenia specjalnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę J.W. i wyrokiem z dnia 17 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 310/11 uchylił decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] grudnia 2010 r. Prezes Rady Ministrów wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku, którą Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wyrokiem z dnia 30 listopada 2011 r. sygn. akt I OSK 1319/11.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. Prezes Rady Ministrów ponownie postanowił utrzymać w mocy swą decyzję z dnia [...] listopada 2010 r., uznając, iż w niniejszej sprawie nie zachodziły przesłanki do przyznania świadczenia specjalnego, tj. brak wybitnych, niepowtarzalnych osiągnięć oraz brak nadzwyczajnego zdarzenia losowego. Organ zwrócił również uwagę na dobrą sytuację materialno-bytową rodziny wnioskodawcy.
J.W. ponownie zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie negatywne rozstrzygnięcie Prezesa Rady Ministrów. Wyrokiem z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt. II SA/Wa 1415/12 Sąd ten uchylił zaskarżoną decyzję Prezesa Rady Ministrów. Wyrokiem z dnia 23 maja 2013 r. sygn. akt I OSK 66/13 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Prezesa Rady Ministrów. W uzasadnieniu Naczelny Sąd Administracyjny uznał za prawidłowy wyrok WSA w Warszawie uchylający decyzję Prezesa Rady Ministrów konstatując, że Sąd ten prawidłowo odwołał się do treści poprzednich wyroków w sprawie i wskazując na uchybienia przy ponownym rozpoznaniu sprawy stwierdził, że organ nie rozważył, czy można zdarzenie losowe, jakiego doznał skarżący zakwalifikować w kategoriach nadzwyczajnego zdarzenia losowego, a skoncentrował się na ocenie sytuacji rodzinnej skarżącego. Zdaniem organu, Sąd II instancji w uzasadnieniu wyroku nie przesądził o decyzji organu, jednakże wskazał, że organ nie dokonał stosownych ustaleń ani indywidualnej oceny zdarzenia losowego, jakie dotknęło wnioskodawcę i nie rozważył jego skutków dla wnioskodawcy pod kątem istnienia przesłanki szczególnie uzasadnionego przypadku oraz możliwości przyznania świadczenia przewidzianego w art. 82 ust. 1 ww. ustawy.