Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spraw.) Sędzia WSA Iwona Dąbrowska Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi H. W. i K. W. - przedstawicieli ustawowych małoletniego D. W. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia ucznia do innej szkoły 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Minister Edukacji Narodowej decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2012 r. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 39 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania K. W. od decyzji [...] Kuratora Oświaty z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w sprawie przeniesienia jego syna D. W. ucznia klasy [...], ze Szkoły Podstawowej Nr [...] w R. do Szkoły Podstawowej Nr [...] w Zespole Szkolno-Przedszkolnym Nr [...] w R., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że dnia [...] lutego 2012 r. [...] Kurator Oświaty wydał decyzję w sprawie przeniesienia D. W., ucznia klasy [...] Szkoły Podstawowej Nr [...] w R., do Szkoły Podstawowej Nr [...] w Zespole Szkolno-Przedszkolnym Nr [...] w R.
Dyrektor Zespołu Szkolno-Przedszkolnego Nr [...] w R. złożył odwołanie od ww. decyzji [...] Kuratora Oświaty. Odwołanie złożone przez Dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego Nr [...] w R. nie zostało wzięte pod uwagę przy rozpoznaniu sprawy przez organ II instancji, ponieważ organ uznał, że dyrektor szkoły nie jest stroną w tym postępowaniu.
Na decyzję [...] Kuratora Oświaty z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] ojciec ucznia - K. W. wniósł [...] lutego 2012 r. do Ministra Edukacji Narodowej odwołanie.
W uzasadnieniu odwołania ww. podał, że [...] Kurator Oświaty, uzasadniając decyzję w sprawie przeniesienia D. W. do innej szkoły, nie dołożył należytej staranności niezbędnej do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego.
W szczególności organ wydający zaskarżoną decyzję pominął opinię lekarską określającą stan zdrowia dziecka, przyczyny i charakter zaburzeń, a także inne opinie lekarskie i psychologiczne oraz inne dokumenty potwierdzające dotychczasowe leczenie syna. Szkoła nie zastosowała się do zawartych w tych dokumentach zaleceń, nie udzieliła D. W. - synowi K. W. pomocy psychologiczno-pedagogicznej, nie zrealizowała obowiązku prawnego wynikającego z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizacji kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. nr 28, poz. 1490).
W ocenie K. W., szkoła nie opracowała także żadnego spójnego programu postępowania z dzieckiem na terenie szkoły.
Podjęta przez dyrektora szkoły decyzja o przeniesieniu D. W. do klasy równoległej, nie uwzględniając przy tym stanu chorobowego dziecka i opinii lekarskiej, wywołała u dziecka uczucie buntu, spowodowała nasilenie niewłaściwych zachowań, niechęć uczęszczania do szkoły. Szkoła zbyt późno, zaangażowała do pracy w oddziale, do którego uczęszcza D. W., asystenta nauczyciela. Stało się to dopiero na początku 2012 r. - po interwencji rodziców dziecka u Prezydenta Miasta. Szkoła nie zapewniła dziecku należytego mu bezpieczeństwa, dyrektor szkoły i nauczyciele nie zareagowali na przekazywane przez rodziców informacje o częstych przykładach pobić D. W. przez innych uczniów, pokazywaniu i nauczaniu przez starszych uczniów obscenicznych zachowań seksualnych i innych działań powodujących określone negatywne reakcje dziecka.