Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Mierzejewska Sędzia WSA - Iwona Maciejuk Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant sekr. sąd. - Agnieszka Wiechowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2016 r. sprawy ze skargi R.S. na orzeczenie dyscyplinarne Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia służbowego 1. uchyla zaskarżone orzeczenie dyscyplinarne oraz utrzymane nim w mocy orzeczenie dyscyplinarne organu pierwszej instancji, 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz skarżącej R.S. kwotę 257 zł (dwieście pięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Naczelnik Urzędu Celnego [...] w [...] [...] L. T. orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...], uznała [...] R. S. winną naruszenia obowiązków służbowych podlegających odpowiedzialności dyscyplinarnej, poprzez
1) naruszenie obowiązku dochowania obowiązków wynikających ze złożonego ślubowania, określonego w art. 122 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, dotyczący strzeżenia dobrego imienia służby, honoru i godności funkcjonariusza oraz
2) naruszenie obowiązku godnego zachowania się poza służbą, określonego w art. 122 pkt 5 ustawy o Służbie Celnej;
w ten sposób, że:
w okresie od [...].01.2013 r. do [...].01.2013r., posługując się nickiem "[...]", podszywając się pod Kierownika Oddziału Celnego [...] w [...] Panią M. G., dokonywała wpisów Jej dotyczących o treści: [...], które to wpisy miały na celu wyrażenie pogardy, upokorzenie oraz szydzenie i ośmieszanie Kierownika Oddziału Celnego [...] w [...] Pani M. G. oraz za co, zgodnie z art. 166 pkt 1 ustawy o Służbie Celnej podlega odpowiedzialności dyscyplinarne i na podstawie art. 169 ust. 1 przy zastosowaniu art. 167 ust. 4 oraz ust. 5 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej wymierzyła jej karę obniżenia stopnia służbowego, do stopnia [...]. W obszernym uzasadnieniu podano m.in., że komputer o nr IP [...], z którego dokonano wpisów należy do użytkownika skarżącej, zatem istniały podstawy do uznania, że wpisów o powyższej treści dokonała skarżąca posługująca się nickiem "[...]". W dniu [...] sierpnia 2013 r. wpłynął wniosek dowodowy skarżącej, w którym wniesiono o przeprowadzenie dowodu z zeznań w charakterze świadka M. G. Kierownika Oddziału Celnego [...] w [...], z wyjaśnień skarżącej, z opinii biegłego z zakresu informatyki, z oględzin komputera należącego do skarżącej przeprowadzonego przez biegłego z zakresu informatyki, z oględzin wpisów na forum internetowym o nazwie "[...], "[...]" na stronie [...] w zakładce "Forum ogólne (W.)" i postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. oddalono wniosek dowodowy w części dotyczącej przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu informatyki, dowodu z oględzin komputera należącego do skarżącej przeprowadzonego przez biegłego z zakresu informatyki, dowodu z oględzin wpisów na forum internetowym o nazwie "[...], "[...]". W trakcie przesłuchania skarżąca wyjaśniła, że nie dokonywała wpisów na forum internetowym [...], dotyczących Kierownika Oddziału Celnego [...] w [...] Pani M. G. i o tym, że są przypisane dowiedziała się z treści postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. Obwiniona zeznała, że była użytkownikiem dostawcy internetu [...] o wskazanym numerze IP komputera [...], lecz dodatkowo do modemu przydzielonego jej przez [...] miała zamontowany router. Router ten podłączała samodzielnie i podczas jego instalowania wynikły dla niej pewne komplikacje, które spowodowały, że nie został on właściwie zabezpieczony. Przy korzystaniu z przenośnego tabletu poprzez łącze wi-fi ukazywał się przy połączeniu napis "deflaut", a nie tak jak oczekiwała, napis R. Oprócz komputera stacjonarnego, posiada również tablet, który korzysta z tego samego nr IP co komputer przez łącze wi-fi, które idzie z routera. Zaobserwowała wielokrotnie zwolnienie tempa przesyłu danych. W umowie zawartej z [...] zaoferowano jej przesył danych z prędkością 30 MB/s. Podczas sprawdzania prędkości przy pomocy strony internetowej SPEED TEST okazywało się, iż prędkość wynosiła około 18 MB/s. Zaniepokojona brakiem właściwej prędkości, napisała do [...], że nie wywiązują się z umowy. W odpowiedzi dostała informację, iż wysłany sygnał jest prawidłowy i prawdopodobnie jest to wina sprzętu lub korzystających (wielu). W lutym 2013 roku, jej syn pomógł właściwie podłączyć router i odpowiednio zabezpieczyć go hasłem. Od tej pory sygnał wysyłany przez [...] trzymał swoje parametry i wynosi 30 MB/s. Reasumując, nie przyznała się do stawianych zarzutów i sądzi, że ktoś wykorzystał jej niewiedzę i brak dostatecznej wiedzy komputerowej. Wyjaśniła też, że wpisy mógł dokonać któryś z przebywających w jej domu kolegów funkcjonariuszy z pracy, przy czym do komputera nie ma dostępu każdy kto przychodzi do niej do domu, ale był dostęp do wi-fi. dzięki któremu osoba, która przyszła do jej domu mogła korzystać z internetu przy użyciu jej adresu IP nawet za pomocą takiego sprzętu jak tablet czy smartfon, który ma możliwość łączenia się przez wi-fi. Możliwość łączenia się i korzystania z jej adresu mogły mieć osoby, które nie były z wizytą u niej, lecz znajdowały się w zasięgu ok. 50 m od routera i wtedy korzystały z jej łącza. Ponadto jej relacje z przełożoną M. G. były dobre. Dodała, że jej router posiada zabezpieczenia wszelkimi możliwymi hasłami, aby uniemożliwić dostęp osób niepożądanych do komputera od lutego 2013 r. i istnieje możliwość, że osoby postronne przebywające w jej mieszkaniu przed styczniem 2013 r. mogły poznać IP jej komputera oraz adres [...] modemu należącego do niej. Osoby trzecie nie musiały znać hasła dostępu do danych w komputerze, ponieważ była możliwość łączenia się bez znajomości hasła. Ponadto wyjaśniła, że korzystała ze strony internetowej [...] i to często, logowała się tam niejednokrotnie z komputera, któremu przypisano wyżej wskazane IP. Działo się to również w styczniu 2013 r. Obwiniona zeznała, że w dyskusji na forum uczestniczyła przed styczniem, a nie w styczniu. Posługiwała się wówczas loginem "[...]" i dokonała może jednego wpisu w wątku o nazwie "[...] "[...]" Z kolei M. G. zeznała, że nie pamięta od kogo dowiedziała się o powyższych wpisach i miało to miejsce pod koniec września 2012 r., telefonicznie od kogoś z pracowników Izby Celnej. O tym, że dotyczą jej osoby wywnioskowała z treści wpisów na forum i potwierdziła, że występowała podległość służbowa pomiędzy nią i skarżąca, zaś ona sama uznała, że zostały naruszone jej dobra. Odnosząc się do okoliczności, w których dowiedziała się, że wpisów dokonywała R. S. zeznała, że w momencie kiedy otrzymała status pokrzywdzonej miała możliwość zapoznawania się z aktami sprawy prowadzonego postępowania. Co do osoby dokonującej wpisów dowiedziano się od operatora [...], który wskazał IP komputera. Zeznała również, że nie wniosła przeciwko skarżącej oskarżenia prywatnego, a w okresie, w którym dokonywane były wpisy. skarżąca nie była już jej podwładną. W dalszej części wskazano, że [...] Sp. z o. o. wyjaśniła, iż osoba postronna nie może dokonać kradzieży IP komputera przypisanego do konkretnego abonenta, lecz można ewentualnie podłączyć nieautoryzowane urządzenie do tego samego routera (wyposażonego w wi-fi), ale wymaga to bliskości fizycznej i znajomości hasła sieci bezprzewodowej. Praktycznie niemożliwe jest podłączenie "obcego" komputera pod adres IP użytkownika bez zgody i wiedzy tego użytkownika, chyba że użytkownik "obcego" komputera zna hasło sieci bezprzewodowej i jest w jej zasięgu. Ponadto modem nie ma sieci bezprzewodowej. Ma ją router, znajdujący się często w tej samej obudowie, natomiast [...] nie odpowiada za bezpieczeństwo sieci użytkowników i nie posiada wiedzy, jaka jest wymagana minimalna odległość od komputera posiadającego dane IP, aby zeskanować sieć bezprzewodową w celu podłączenia się do sieci udostępnionej przez modem użytkownika, ponieważ zależy to od wielu czynników, między innymi propagacji fal radiowych w otoczeniu routera. Stwierdzono też, że istnieje możliwość samodzielnej instalacji routera gwarantująca prawidłowość działania sprzętu bez zabezpieczenia hasłem, o ile za "prawidłowe" rozumiemy "pozbawione zabezpieczeń". Spowolnienie przesyłu danych w ramach sieci może, ale nie musi być spowodowane równoczesnym korzystaniem z sieci wielu użytkowników w tym także użytkowników "nielegalnie" korzystających z tego samego routera". Na spowolnienie przesyłu danych w przypadku, kiedy z umowy zawartej z użytkownikiem określono np. 30 MB/s, a użytkownik stwierdza, iż ta prędkość wynosi np. 18 MB/s może wpływać bardzo wiele czynników. [...] Sp. z o. o potwierdziła, że posiada reklamację złożoną w styczniu 2013 r. przez użytkownika usługi internetowej R. S. Dalej stwierdzono, że trudno jest dostawcy usługi wypowiadać się o urządzeniach, które nie są jego własnością w zakresie kradzieży IP. W toku prowadzonego postępowania dyscyplinarnego zwrócono się do Naczelnika Wydziału Informatyki Izby Celnej w [...] z prośbą o zajęcie stanowiska w zakresie wiadomości z dziedziny informatyki dotyczących możliwości kradzieży numeru IP komputera przypisanego na mocy umowy z dostawcą usługi internetowej konkretnemu abonentowi, który wyjaśnił, że adres [...] będący identyfikatorem urządzenia w warstwie łącza danych modelu [...] jest używany do zestawiania połączenia w sieci lokalnej pomiędzy urządzeniami fizycznymi w tym kart sieciowych i urządzenia brzegowego (modem, router) adres ten nie jest propagowany poza obrębem sieci lokalnej (segment sieci). Można go poznać jedynie od operatora, właściciela lub podłączając się do segmentu sieci, w którym działa interesujące nas urządzenie. Adres IP jest propagowany poprzez sieć rozległą i mógłby być poznany, lecz bez adresu [...], który jest używany w ramach lokalnego segmentu sieci. Zatem poznanie kompletu poza tym segmentem nie jest możliwe, bez udziału operatora lub właściciela urządzeń. Lub też bez ich udziału po podłączeniu się do segmentu sieci, w której pracuje to urządzenie, tzn. w lokalu abonenta. Ponadto zmiana adresu IP i MAC adresu jest możliwa na komputerze, natomiast podstawiony adres IP w innym segmencie sieci nie będzie propagowany. Z kolei przejęcie kontroli nad fizycznym łączem i podszycie własnego urządzenia pod IP adres i [...] adres jest mało prawdopodobne, podłączenie się do sieci oskarżanego abonenta, w tym przypadku przejmowanie adresów i IP i [...] nie jest konieczne, albowiem to, co odkładane jest w logach operatora to adres IP i [...] adres modemu operatora, natomiast użytkownicy znajdują się za routerem i indywidualnie nie są poprzez operatora widziani. Jeśli mówimy o dostępie bezprzewodowym, to nie jest wykluczone podłączenie się osoby obcej, lecz nie jest mu znana wymagana minimalna odległość od komputera posiadającego dane IP, aby zeskanować sieć bezprzewodową w celu podłączenia się do sieci udostępnionej przez modem użytkownika, ale zależy od mocy sygnału, warunków terenowych (grubości murów, ich konstrukcja, zabudowania, drzewa, wzniesienia), warunków elektromagnetycznych (linie prądowe, inne urządzenia radiowe), lecz można śmiało założyć, iż sygnał prawie zawsze wychodzi poza obrys lokalu, o ile nie jest on chroniony specjalistycznymi ekranami elektromagnetycznymi. Z kolei co do samodzielnej instalacji routera, samodzielna konfiguracja nie jest niemożliwa, natomiast potrzebna jest jakaś minimalna wiedza i umiejętność czytania, zaś spowolnienie przesyłu danych w ramach sieci może być spowodowane równoczesnym korzystaniem z sieci wielu użytkowników w tym także użytkowników "nielegalnie" korzystających z tego samego routera, ale też może wynikać z przeciążenia strony, do której próbujemy się dostać lub dalszych segmentów sieci operatora. Postanowieniem nr [...] z dnia [...].01.2014 r., włączono do akt prowadzonego postępowania dyscyplinarnego materiał dowodowy w postaci akt sprawy o sygn. nr [...], gdzie dodatkowo widnieje wpis użytkownika forum internetowego [...] posługującego się nickiem [...] dokonany w dniu [...].01.2013r. godz. 21.01. o treści: [...] Postanowieniem nr [...] z dnia [...].01.2014 r. Naczelnik Urzędu Celnego [...] w [...] oddalił wniosek dowodowy w części dotyczącej przeprowadzenia dowodu z zeznań w charakterze świadka funkcjonariuszy pełniących służbę w Urzędzie Celnym [...] w [...] tj. K. L., A. S. i P. C. oraz dowodu z zeznań w charakterze świadka funkcjonariuszy pełniących służbę w Urzędzie Celnym [...] w [...] tj. B. M., A. S., E. K., T. P., G. M. na okoliczność i w celu ustalenia częstotliwości prowadzonej przez M. G. działalności handlowej na terenie Urzędu Celnego [...] w [...], rodzaju sprzedawanego asortymentu oraz jego źródła pochodzenia. W dalszej części uzasadnienia przedstawiono sprawozdanie z przesłuchania świadków i stwierdzono, że nie wzięto pod uwagę zeznań, ponieważ wcześniejsze nieporozumienie dotyczące nieprzyznania jej przez bezpośredniego przełożonego M. G. nagrody okresowej, mogło mieć istotny wpływ na walor wiarygodności jej zeznań. Następnie wskazano, że w dniu [...].02.2014 r. wpłynął wniosek obrońcy skarżącej, w którym wniesiono o wyłączenie Pani K. K., Naczelnika Urzędu Celnego [...] w [...] oraz Zastępcy Naczelnika Urzędu Celnego [...] w [...], zaś postanowieniem nr [...] z dnia [...].02.2014 r. Naczelnik Urzędu Celnego [...] w [...] oddalił wniosek w części dotyczącej wniosku o wyłączenie od udziału w sprawie [...] K. K. oraz Zastępców Naczelnika Urzędu Celnego [...] w [...] tj. [...] E. J. i [...] A. H. oraz przekazał przedmiotowy wniosek w części dotyczącej wyłączenia od udziału w sprawie Naczelnika Urzędu Celnego [...] w [...][...] L. T. do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Celnej w [...]. Postanowieniem nr [...] z dnia [...].02.2014 r. Dyrektor Izby Celnej w [...] odmówił wyłączenia od orzekania w przedmiotowej sprawie dyscyplinarnej Naczelnika Urzędu Celnego [...] w [...]. Następnie w dniu [...] kwietnia 2014 r. na podstawie art. 178 ust. 1 ustawy o Służbie Celnej odbyło się w obecności Naczelnika Urzędu Celnego [...] w [...][...] L. T. wysłuchanie Rzecznika Dyscyplinarnego, osoby prowadzącej postępowanie dyscyplinarne, skarżącej i jej obrońcy, podczas którego przedstawiono stan faktyczny i prawny sprawy. W dalszej części stwierdzono, że ustawa o Służbie Celnej przyznaje funkcjonariuszom celnym szereg uprawnień, ale nakłada również obowiązki. Stosunek służbowy funkcjonariusza celnego jest obłożony większymi wymaganiami i rygorami niż stosunek pracy pracownika cywilnego. Funkcjonariusz celny wykonuje szczególny rodzaj pracy, zwanej służbą. Określenie służba stosuje się tylko do zawodów o szczególnym znaczeniu i o wyjątkowym prestiżu. Służba to więcej niż zwykła praca, wymaga pełnej identyfikacji z wykonywanym zawodem, dyspozycyjności, a także odpowiedniego zachowania się podczas wykonywania obowiązków służbowych oraz poza służbą. Wykonywanie zawodu funkcjonariusza celnego wymaga nie tylko rzetelności i przestrzegania prawa, ale również respektowania zasad etyki zawodowej. Każdy funkcjonariusz celny składa pisemne ślubowanie, zobowiązując się m. in. do dbania od dobre imię służby, honor i godność funkcjonariusza celnego (art. 83 ustawy o Służbie Celnej). Funkcjonariusz celny jest obowiązany dochować obowiązków wynikających ze złożonego ślubowania (art. 122 ust. 1 pkt 1 ustawy) oraz godnie zachowywać się w służbie i poza nią (art. 122 ust. 1 pkt 5 ustawy). Zasady dotyczące właściwej postawy oraz zachowania się funkcjonariusza celnego wynikają z wielu regulacji. Podstawowe, określone są w ustawie o Służbie Celnej. Dodatkowo, wymogi w zakresie postawy etycznej i godnego zachowania się zawarte są w Kodeksie etyki funkcjonariusza Służby Celnej. Normy stojące na straży godności i zawodowego prestiżu funkcjonariuszy Służby Celnej stanowią, że w czasie służby i poza nią funkcjonariusz celny postępuje w sposób nie godzący w prestiż Służby Celnej i w dobre imię jej funkcjonariuszy. Funkcjonariusz celny swym praworządnym, profesjonalnym, bezstronnym postępowaniem, kulturą osobistą oraz nienaganną postawą etyczną, winien dbać o pozytywny wizerunek i prestiż Służby Celnej. Także Ceremoniał Służby Celnej odnosi się do właściwych postaw i zachowań. Zgodnie z pkt 17 Ceremoniału, funkcjonariusz obowiązany jest zachowywać się w sposób nie przynoszący ujmy mundurowi i nie godzący w prestiż Służby Celnej, być zdyscyplinowanym i lojalnym wobec przełożonych (starszych), przestrzegać zasad etycznych, norm współżycia społecznego, a także zachowywać się z godnością wobec podwładnych oraz współpracowników. Tymczasem skarżąca została obwiniona o naruszenie art. 122 pkt 1 i 5 ustawy o Służbie Celnej, zgodnie z którymi funkcjonariusz jest obowiązany dochować obowiązków wynikających ze złożonego ślubowania oraz godnie zachowywać się w służbie i poza nią. Po przeprowadzonej analizie stwierdzono, że wymóg godnego zachowywania się w służbie oraz poza nią, dbania o dobre imię funkcjonariuszy i prestiż Służby Celnej jest szczególny. Wymóg ten, w szczególności powinien być realizowany w relacjach z innymi ludźmi, zarówno wewnątrz organizacji, jak i poza nią. Funkcjonariusz celny winien zatem posiadać postawę prospołeczną, humanitarny stosunek do drugiego człowieka, zdolność do pozytywnego oddziaływania na innych ludzi, otwarcie na utrzymywanie właściwych relacji interpersonalnych. W szczególności, funkcjonariusz powinien być rozważny w działaniach i głoszonych opiniach wobec innych osób. W swoich działaniach winien kierować się zasadami poszanowania godności ludzkiej, dawać przykład swoim zachowaniem, kulturą słowa i odpowiednią postawą. Natomiast, zachowanie polegające na kierowaniu wobec drugiej osoby słów wyrażających pogardę, upokorzenie oraz szydzenie i ośmieszenie jest zachowaniem niegodnym, skierowanym przeciwko godności osobistej człowieka. Zachowanie uwłaczające godności, stanowiące przejaw lekceważenia oraz pogardy dla jednostki ludzkiej nie może być akceptowane. Tym bardziej jest ono naganne, gdy takiego zachowania dopuszcza się funkcjonariusz publiczny, mający świadomość obowiązujących go zasad etyki zawodowej. Podkreślono, że godność to również odpowiedzialność za swoje działanie i zachowanie. Przestrzeganie zasad etyki wynika nie tylko z przepisów prawa, ale powinno być również sprawą honoru każdego funkcjonariusza. Poszanowanie norm prawnych i etycznych przez funkcjonariuszy celnych służy kształtowaniu pozytywnego wizerunku Służby Celnej w opinii społecznej. Natomiast, wszelkie czyny, które negatywnie wpływają na wizerunek Służby Celnej i jej postrzeganie przez społeczeństwo są zachowaniem niegodnym. Zachowanie sprzeczne z wartościami, niegodne, narusza nie tylko wizerunek funkcjonariusza, który dopuścił się takiego czynu, ale godzi również w dobre imię innych funkcjonariuszy i całej Służby Celnej. Prestiż Służby Celnej jest istotną wartością, o którą dbać powinien każdy funkcjonariusz, co znajduje wyraz w przepisach ustawy o Służbie Celnej oraz w Kodeksie etyki funkcjonariusza Służby Celnej. Natomiast w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją wyrażenia pogardy, upokorzenia oraz szydzenia i ośmieszania Kierownika Oddziału Celnego [...] w [...] Pani M. G. poprzez dokonanie wpisów o niegodnej treści na forum internetowym, zaś skarżąca przyjęła linię obrony polegającą na dowodzeniu, iż to nie ona dokonała tych wpisów, ale inna osoba używająca IP jej komputera oraz, że wpisy na forum internetowym [...] dokonane przez użytkownika posługującego się nickiem [...] są prawdziwe, zaś po dokonanej analizie dowodowej doszedł organ do przekonania, że to właśnie skarżąca dokonała przypisanych jej wpisów. Z kolei zachowanie takie jest sprzeczne z wartościami istotnymi dla Służby Celnej, dotyczącymi dochowania obowiązków wynikających ze złożonego ślubowania oraz obowiązku godnego zachowania się poza służbą. Natomiast jeżeli w ocenie skarżącej jej bezpośredni przełożony zachowywał się niegodnie w służbie, to obowiązkiem było poinformowanie o tym przełożonych. W postępowaniu skarżącej zabrakło zarówno honorowego zachowania, jak też elementu identyfikacji ze służbą i lojalności wobec wyższych przełożonych oraz wobec urzędu, w którym pełni służbę. Wpisy dokonane na forum internetowym [...], forum ogólnodostępnym dla nieograniczonej liczby osób niewątpliwie wywarły na czytelniku negatywny wydźwięk, ponieważ nie tylko osoba Kierownika Oddziału Celnego [...] w [...], ale Urząd jako instytucja publiczna zostały przedstawione w negatywnym świetle. Lektura wpisów pozostawia w czytelniku przekonanie o tego typu patologiach panujących w administracji publicznej. Nie ulega zatem wątpliwości, że wpisy godziły w dobre imię kierownika i służby, przybierając charakter ośmieszający. Już sam fakt podszywania się pod inną osobę i wypowiadanie za nią słów jest wysoce naganny, bowiem stwarza sytuację, w której potencjalny czytelnik wpisów identyfikuje ich treść z określoną osobą, kształtuje jej wizerunek. To z kolei prowadzi do nadszarpnięcia jej autorytetu i dyskredytacji nie tylko jako kierownika, ale również jako człowieka. Zachowanie skarżącej należy zatem ocenić jako niegodne, godzące w dobre imię i prestiż Służby Celnej, Urzędu, w którym pełni służbę oraz M. G., dokonane z motywacji zasługującej na szczególne potępienie. Zachowanie skarżącej tym bardziej powinno zostać negatywnie ocenione, że miało zasięg publiczny, gdyż nastąpiło przy użyciu internetu, a wpisy te nie były wpisami odrębnymi, niepowiązanymi z innymi wpisami, wręcz przeciwnie dokonane były w kontekście wpisów innych autorów i w tym samym wątku. Zatem nie dano wiary wyjaśnieniom skarżącej i uznano jej wyjaśnienia jako linie obrony. Biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy, a także przepisy art. 122 pkt 1 i 5 ustawy o Służbie Celnej, zgodnie z którymi funkcjonariusz jest obowiązany w szczególności dochować obowiązków wynikających ze złożonego ślubowania i godnie zachowywać się w służbie i poza nią, jak również zapisy Kodeksu etyki funkcjonariusza Służby Celnej, stanowiącego, że "funkcjonariusz celny w czasie służby i poza nią postępuje w sposób nie godzący w prestiż Służby Celnej i w dobre imię jej funkcjonariuszy oraz swym praworządnym, profesjonalnym, postępowaniem, kulturą osobistą oraz nienaganną postawą etyczną, dba o pozytywny wizerunek i prestiż Służby Celnej" uznano, że skarżąca postąpiła w sposób godzący w dobre imię funkcjonariuszy Służby Celnej oraz w prestiż Służby Celnej i wykazała się naganną postawą, która nie może być zaakceptowana i tym samym jej zachowanie wyczerpało znamiona przewinienia dyscyplinarnego określonego w przepisie art. 166 pkt 1 w zw. z art. 122 pkt 1 i 5 ustawy o Służbie Celnej. Na zaostrzenie kary wpłynęły pobudki, jakimi kierowała się skarżąca dokonując wpisów na forum internetowym [...], mające na celu wyrażenie pogardy, upokorzenie oraz szydzenie i ośmieszanie Kierownika Oddziału Celnego [...] w [...] M. G., a także naruszenie dobrego imienia Służby Celnej. Zdaniem organu dyscyplinarnego, w sprawie wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 167 ust. 5 pkt 1 i pkt 3 ustawy o Służbie Celnej, dające podstawę do zaostrzenia wymiaru kary. Wymierzona kara jest współmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego i stopnia zawinienia. Dokonując wymiaru kary, organ dyscyplinarny wziął pod uwagę okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, skutki tego przewinienia, w tym następstwa dla służby, rodzaj i stopień naruszenia obowiązków ciążących na funkcjonariuszu, pobudki działania, zachowanie funkcjonariusza przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu oraz dotychczasowy przebieg służby.