Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung, Janusz Walawski, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy częściowego umorzenia kredytu studenckiego - oddala skargę -
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 3 w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz § 17 ust. 11 i 12 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów i pożyczek studenckich (Dz. U. Nr 87, poz. 560 ze zm.), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] o odmowie częściowego umorzenia M. J. kredytu studenckiego udzielonego przez [...] na podstawie umowy nr [...] zawartej w dniu [...] stycznia 2009 r.
Z akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:
M. J. pismem z dnia [...] września 2012 r. zwróciła się do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego o umorzenie spłaty kredytu studenckiego udzielonego przez [...] na podstawie umowy nr [...] zawartej w dniu [...] stycznia 2009 r. We wniosku wskazała, iż z wynagrodzenia za pracę w wysokości 1100 zł netto (1500 zł brutto) wydatkuje 300 zł na dojazdy do pracy, 400-500 zł dokłada rodzicom na utrzymanie domu w którym mieszka wraz z siedmiorgiem rodzeństwa. Pozostała kwota musi wystarczyć wnioskodawczyni na podstawowe potrzeby. Spłata rat kredytu studenckiego nie jest możliwa bez licznych wyrzeczeń jej rodziny. Sytuacja finansowa rodziców wnioskodawczyni jest bardzo trudna, albowiem zalegają nawet z płatnością składek do KRUS.
Wniosek o umorzenie kredytu studenckiego M. J. został przedstawiony na posiedzeniu Komisji do Spraw Pożyczek i Kredytów Studenckich w dniu [...] października 2012 r. Komisja zaopiniowała wniosek negatywnie i nie zaproponowała umorzenia spłaty kredytu studenckiego.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., wydaną na podstawie art. 104 § 1 k.p.a. i § 17 ust. 11 i 12 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] maja 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów i pożyczek studenckich, odmówił częściowego umorzenia wnioskowanego kredytu studenckiego.
W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, że przedstawione przez stronę dokumenty potwierdzały, iż wnioskodawczyni jest osobą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę i uzyskuje dochody w wysokości pozwalającej na spłatę kredytu studenckiego. Analizując przesłane dokumenty Komisja nie dopatrzyła się, istotnych dla sprawy, zdarzeń losowych powodujących długotrwałą utratę zdolności do spłaty zobowiązań. Wnioskodawczyni nie udokumentowała także spełnienia przesłanek uzasadniających korzystanie ze świadczeń z systemu pomocy społecznej. Przekazana przez kredytobiorczynię informacja nie wyczerpuje zatem podstawy umorzenia zawartej w § 17 ust. 11 ww. rozporządzenia. Zgodnie z ratio legis prawo ubiegania się o częściowe umorzenie kredytu następuje w wypadku trudnej sytuacji życiowej kredytobiorcy (nieprzypadkowo ustawodawca użył określenia "życiowa", a nie "materialna"), która z uwagi na zaistnienie w konkretnym przypadku wyjątkowych okoliczności i zdarzeń losowych, w sposób znaczny pogarsza zarówno sytuację materialną powodując trwałą utratę zdolności do spłaty zobowiązania, jak i sytuację osobistą kredytobiorcy, w takim stopniu, iż w ocenie organu domaganie się dalszej spłaty tego kredytu, a w konsekwencji narażanie kredytobiorcy na ponoszenie negatywnych skutków wynikających z zabezpieczenia spłaty kredytu, byłoby niezgodne z ogólnie przyjętymi i akceptowanymi zasadami współżycia społecznego.