Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.), Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Agnieszka Góra - Błaszczykowska, Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2011 r. sprawy ze skargi S.R. na decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego na rzecz skarżącego S.R. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją Nr [...] z [...] kwietnia 2011 r. Szef Sztabu Generalnego WP, działając na podstawie art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Dowódcy Sił Powietrznych Nr [...] z [...] lutego 2011 r. stwierdzającą nieważność decyzji Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] przyznającej S. R. (dalej jako skarżący) dodatek za klasę kwalifikacyjną do uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego w wysokości 18 % uposażenia bazowego.
Do wydania powyższych decyzji doszło w następujących okolicznościach sprawy.
Decyzją Nr [...] z [...] listopada 2003 r. Dowódca JW [...] odmówił skarżącemu przyznania dodatku do uposażenia zasadniczego z tytułu klasy specjalisty wojskowego.
Decyzja ta została uchylona przez Dowódcę Sił Powietrznych, który przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Dowódcy JW [...] , który przejął kompetencje po rozformowaniu JW [...] .
Decyzją Nr [...] z [...] lutego 2009 r. Dowódca JW [...] przyznał skarżącemu od [...] kwietnia 2002 r. do [...] maja 2004 r., tj. do dnia zwolnienia ze służby wojskowej, dodatek za klasę kwalifikacyjną specjalisty wojskowego w wysokości 18% uposażenia bazowego.
Postanowieniem z [...] maja 2009 r. Dowódca Sił Powietrznych wszczął z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności powyższej decyzji, w toku którego stwierdził, że w okresie objętym tą decyzją skarżący pełnił służbę wojskową na stanowisku dowódcy stacji - pluton rozpoznania elektronicznego, oznaczonym specjalnością wojskową 11-1-20, dla którego nie posiadał klasy kwalifikacyjnej, a tym samym nie spełniał przesłanek do otrzymywania dodatku do uposażenia zasadniczego. W tej sytuacji organ uznał, że decyzja Dowódcy JW [...] z [...] lutego 2009 r. została wydania z rażącym naruszeniem prawa i stwierdził jej nieważność.
Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Szefa Sztabu Generalnego Nr [...] z [...] września 2009 r.
Wyrokiem z 6 stycznia 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1766/09 WSA w Warszawie stwierdził nieważność powyższych decyzji z powodu wydania decyzji w pierwszej instancji przez osobę nieposiadającą umocowania do jej wydania.
Decyzją Nr [...] z [...] lutego 2011 r. Dowódca Sił Powietrznych stwierdził nieważność decyzji Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] Nr [...] z [...] lutego 2009 r.
W jej uzasadnieniu organ, odwołując się do § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 10 października 2000 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz. U. Nr 141, poz. 1497 ze zm.), podał, że dla otrzymania dodatku za uzyskanie klasy kwalifikacyjnej konieczne jest kumulatywne spełnienie dwóch przesłanek: uzyskanie klasy kwalifikacyjnej w specjalności wojskowej oraz zgodność uzyskanej klasy kwalifikacyjnej w specjalności wojskowej właściwej dla zajmowanego stanowiska służbowego lub pełnionych funkcji.
W dalszej kolejności organ wskazał, że w okresie objętym decyzją Nr [...] skarżący pełnił służbę wojskową na stanowisku oznaczonym specjalnością wojskową 11-1-20. Koniecznym była zatem ustalenie czy skarżący uzyskał klasę kwalifikacyjną w tej specjalności.