Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Sławomir Antoniuk, Protokolant Sylwia Falkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Komisji do Spraw Służby Zastępczej z dnia {...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie wniosku o przeznaczenie do służby zastępczej - oddala skargę -
Wnioskiem z 21 maja 2008 r., skierowanym do Wojewódzkiej Komisji do Spraw Służby Zastępczej w S. K. K. zwrócił się z prośbą o przeznaczenie go do służby zastępczej. We wniosku tym zawarł również prośbę o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku. Uzasadniając wniosek o skierowanie do służby zastępczej K. K. wskazał, że ukończył 29 lat, ma ukształtowany światopogląd co do różnych spraw, w tym do spraw politycznych i obronnych. Wskazał ponadto, że nie pochwala używania przemocy w stosunkach międzyludzkich i że pełnienie zasadniczej służby wojskowej związane jest z posiadaniem broni i posługiwaniem się nią, a to z kolei rodzi ryzyko świadomego bądź nieświadomego jej użycia. K. K. stwierdził, że ma świadomość istnienia tzw. "fali" w wojsku oraz że doniesienia prasowe mówią o faktach śmierci żołnierzy zastrzelonych przez kolegów czy też o okaleczeniach na skutek postrzałów z broni. Naruszane są również uprawnienia żołnierzy do wypoczynku, przepustki czy też urlopu. Podał też, że warunki sanitarno-higieniczne w wojsku są katastrofalne.
Uzasadniając zaś swój wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o skierowanie do służby zastępczej K. K. wskazał, że wręczona mu 9 maja 2008 r. karta powołania nie zawierała ani w pouczeniach, ani też w informacjach tam zamieszczonych informacji o uprawnieniach poborowego do ubiegania się o skierowanie do służby zastępczej. O takiej możliwości dowiedział się dopiero tuż przed świętami Bożego Ciała. Poinformowano go również o tym, że Naczelny Sąd Administracyjny w Katowicach w wyroku o sygnaturze akt SA/Ka 766/92 z 15 października 1992 r. wypowiadał się na temat ubiegania się o skierowanie do służby zastępczej oraz o konieczności wypełniania przez organy wojskowe nakazu wynikającego z art. 9 kpa. K. K. podał również, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku tym zawarł pogląd o możliwości przywrócenia poborowemu terminu do złożenia wniosku o skierowanie do służby zastępczej w sytuacji uchybienia terminu do jego złożenia.
Postanowieniem z [...] maja 2008 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 123 kpa oraz art. 12 ust. 1 ustawy z 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz. U. z 2003 r. Nr 233, poz. 2217 ze zm.), Komisja Wojewódzka do Spraw Służby Zastępczej w S. stwierdziła niedopuszczalność wniesienia wniosku o przeznaczenie do służby zastępczej.
W uzasadnieniu postanowienia, powołując się na art. 12 ust. 1 ustawy z 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej organ wskazał, że poborowy może złożyć wniosek o przeznaczenie do służby zastępczej, najpóźniej w dniu doręczenia mu karty powołania do odbycia służby wojskowej. Jak wynika z ustaleń organu, poborowy taką kartę powołania otrzymał 9 maja 2008 r., wniosek zaś o przeznaczenie do służby zastępczej skierował 21 maja 2008 r., a więc 12 dni po dopuszczalnym ustawowym terminie.
Zażaleniem z 6 czerwca 2008 r., skierowanym do Komisji do Spraw Służby Zastępczej w W. K. K. zwrócił się o uchylenie postanowienia stwierdzającego niedopuszczalność wniesienia wniosku o przeznaczenie do służby zastępczej, zarzucając organowi błędne ustalenia co do uchybienia przez niego terminu do wniesienia wniosku oraz naruszenie art. 107 kpa, poprzez brak argumentacji prawnej organu odnośnie podniesionych przez niego argumentów.