Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Pisula - Dąbrowska Sędzia WSA - Andrzej Góraj Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2015 r. sprawy ze skargi C.P. na postanowienie Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności zgody na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej - oddala skargę -
Dyrektor Archiwum Państwowego [...] W. pismami z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...], z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] (znak: [...]) i z dnia [...] marca 2007 r. nr [...], wyraził zgodę na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej przez [...] Spółka Akcyjna w W.
Skarżący C. P. wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2011 r. wystąpił o stwierdzenie nieważności zgody Dyrektora Archiwum Państwowego [...] W. z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...] oraz zgody z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...].
Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r., działając na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności lub w sprawie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa opisanych powyżej zgód, a następnie postanowieniem z dnia [...] września 2011 r., utrzymał w mocy swoje wcześniejsze postanowienie. W wyniku wniesionej skargi na powyższe postanowienie przez skarżącego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2404/11 oddalił skargę, zaś Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 27 listopada 2012 r. sygn. akt I OSK 1665/12, oddalił skargę kasacyjną skarżącego od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Z kolei skarżący C. P. wnioskiem z dnia [...] listopada 2012 r. zwrócił się do Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych o stwierdzenie nieważności opisanych już powyżej zgód ("decyzji") Dyrektora Archiwum Państwowego [...] W. lub też o wydanie decyzji o stwierdzeniu wydania zaskarżonych zgód ("decyzji") z naruszeniem prawa. W uzasadnieniu podał, powołując przepisy ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2011 r. Nr 123, poz. 698 ze zm.) oraz przepisy rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 16 września 2002 r. w sprawie postępowania z dokumentacją, zasad jej klasyfikowania i kwalifikowania oraz zasad i trybu przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1375), że decyzje Dyrektora Archiwum Państwowego [...] W. zostały wydane na wniosek [...]Spółka Akcyjna z siedzibą w W. - podmiotu niewymienionego w art. 5 ust. 1 powyższej ustawy. Zatem Dyrektor nie był umocowany do wyrażenia zgody na brakowanie dokumentów będących w posiadaniu [...] S.A., tj. podmiotu, który nie mógł być stroną decyzji opartej o przepisy powyższego rozporządzenia.
Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych postanowieniem z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...], działając na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności zgód Dyrektora Archiwum Państwowego [...] W. na brakowanie dokumentacji niearchiwalnej: nr [...] z dnia [...] lutego 2004 r. (znak: [...]), nr [...] z dnia [...] czerwca 2005 r. (znak: [...]) oraz nr [...] z dnia [...] marca 2007 r. (znak: [...]).
Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2013 r. do Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący zarzucił, że organ dopuścił się naruszenia art. 7 w zw. z art. 87 ust. 1 Konstytucji RP uznając, iż wystąpiły przedmiotowe i podmiotowe przyczyny odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego. Dalej podniósł, że powyższe zgody Dyrektora Archiwum Państwowego [...] W. należy traktować jako decyzje administracyjne, a tym samym możliwe jest złożenie wniosku o stwierdzenie ich nieważności lub o stwierdzenie wydania decyzji z naruszeniem prawa. Ponadto wskazał, że przysługuje mu przymiot strony w postępowaniu dotyczącym stwierdzenia nieważności przedmiotowych zgód, bowiem owe zgody co do brakowania dokumentacji banku [...] S.A. w W. dotyczyły jego osoby w sposób bezpośredni, gdyż w ich rezultacie doszło do zniszczenia realizowanych przez niego czeków.