Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Sędzia WSA Danuta Kania, Asesor WSA Joanna Kruszewska - Grońska (spr.), Protokolant specjalista Maria Zawada po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2019 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie przyznania należności pieniężnych oddala skargę
Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z [...] kwietnia 2019 r. nr [...] Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej (dalej: "Komendant GŻW", "organ odwoławczy", "organ II instancji"), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.; dalej: "k.p.a.") utrzymał w mocy decyzję Komendanta Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej w [...] (dalej: "Komendant MOŻW", "organ I instancji") z [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie wypłaty mł. chor. [...] (dalej: "skarżący") należności w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej z dniem [...] stycznia 2019 r.
Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następujących okolicznościach sprawy:
Na podstawie kontraktu nr [...] zawartego [...] lutego 2017 r. pomiędzy skarżącym i Komendantem MOŻW skarżący pełnił nieprzerwanie służbę wojskową od 1 lutego 2017 r. do 31 grudnia 2019 r., tj. przez dwa lata. Wobec niezawarcia kolejnego kontraktu, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330; dalej: "u.s.w."), z dniem 31 stycznia 2019 r. skarżący został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeniesiony do rezerwy.
Decyzją z [...] stycznia 2019 r., organ I instancji, w oparciu o art. 104 § 1 k.p.a. oraz art. 94 ust. 1 pkt 1 i ust. 3, art. 95 pkt 2, 3 i 5, art. 96 ust. 10 w zw. z art. 104 ust. 1 u.s.w., przyznał skarżącemu następujące należności pieniężne związane ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej:
a) odprawę w wysokości 100% kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby wojskowej,
b) dodatkowe uposażenie roczne za 2018 r. w wysokości 1/12 uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, otrzymanego w roku kalendarzowym, za które dodatkowe uposażenie przysługuje,
c) dodatkowe uposażenie roczne za 2019 r. w wysokości 1/12 uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, otrzymanego w roku kalendarzowym, za które dodatkowe uposażenie przysługuje,
d) ekwiwalent pieniężny za 16 dni urlopu wypoczynkowego za 2018 r., 5 dni urlopu wypoczynkowego dodatkowego za 2018 r., 26 dni urlopu wypoczynkowego za 2019 r., 5 dni urlopu wypoczynkowego dodatkowego za 2019 r., niewykorzystanego w roku zwolnienia ze służby; łącznie: 52 dni,
e) gratyfikację urlopową za rok 2019 należną żołnierzowi, jego żonie, córce i synowi.
Powyższą decyzję skarżący zaskarżył odwołaniem w zakresie wysokości przyznanej odprawy emerytalnej (vide lit. a decyzji Komendanta MOŻW z [...] stycznia 2019 r.), domagając się przyznania tego świadczenia w wymiarze 480%. W tym kontekście podniósł, że wstąpił w szeregi zawodowej służby wojskowej na zasadzie tzw. "płynnego przejścia" z Policji.
Po rozpoznaniu odwołania, organ II instancji powołaną na wstępie decyzją utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Komendanta MOŻW.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że - wbrew twierdzeniom skarżącego - do okresu pełnienia czynnej służby wojskowej (na potrzeby ustalenia prawa i wysokości odprawy w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej) nie zalicza się okresu pełnienia służby w Policji, nawet jeżeli poprzedzał on bezpośrednio zawodową służbę wojskową. Powyższe Komendant GŻW wywiódł z brzmienia art. 17a ust. 4 u.s.w. Zaakcentował, iż przewidziane w ww. przepisie zaliczanie okresu służby w innych niż Siły Zbrojne formacjach do uprawnień związanych ze stażem służby wojskowej ma charakter wyjątku od zasady; należy go interpretować ściśle - zarówno co do stażu służby w ściśle określonych formacjach, jak i w zakresie rodzaju uprawnień, do których staż ten się zalicza. Podnoszona przez skarżącego okoliczność nieotrzymania odprawy w Policji pozostaje bez wpływu na treść rozstrzygnięcia organu wojskowego, ponieważ art. 118 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r., poz. 2067 ze zm.; dalej: "u.p.") nie znajduje zastosowania do ustalania uprawnień żołnierza zawodowego w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej. Niewypłacenie odprawy policjantowi w związku ze zwolnieniem go z tej służby bezpośrednio przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej, nie czyni okresu służby w Policji okresem równorzędnym z czynną służbą wojskową. Trafnie więc Komendant MOŻW pominął okres pełnienia służby w Policji przy ustalaniu okresu uprawniającego do odprawy w związku ze zwolnieniem skarżącego z zawodowej służby wojskowej.