Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska (spr.), Stanisław Marek Pietras, Protokolant Michał Sułkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2006 r. sprawy ze skargi M. R. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania 1. uchyla zaskarżone postanowienie, oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2006 r. 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz M. R. kwotę 160 zł (sto sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem Nr [...] z dnia [...] maja 2006 r., na podstawie art. 138 § 1 ust. 1 w związku z art. 97 § 1 pkt 4 -ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Pani M. R. postanowił utrzymać w mocy postanowienie Komendanta Głównego Policji nr [...] z dnia [...] lutego 2006 r. o zawieszeniu z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] grudnia 1962 r. Zastępcy Kwatermistrza KWMO w K., o przydziale Panu A. D. lokalu mieszkalnego nr [...], przy ul. [...] (obecnie [...]) w K. do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
W uzasadnieniu organ podał, że Komendant Główny Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] lutego 2006 r. na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 kpa zawiesił z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z [...] grudnia 1962 r. Zastępcy Kwatermistrza KWMO w K. o przydziale A. D. lokalu mieszkalnego nr [...], przy ulicy [...] w K. w związku z toczącym się postępowaniem przed WSA w Warszawie w sprawie opróżnienia lokalu i koniecznością na tę okoliczność rozstrzygnięcia przez Sąd zagadnienia wstępnego. Na powyższe postanowienie M. R. wniosła zażalenie wnosząc o jego uchylenie, zarzucając naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 kpa, poprzez błędne jego zastosowanie.
Organ wskazał ponadto, że przedmiotowy lokal decyzją z dnia [...] grudnia 1962 r. Zastępcy Kwatermistrza KWMO w K. został przydzielony Panu A. D. Po śmierci A. D. uprawnioną do zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu, na podstawie art. 29 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r., Nr 8, poz. 67 ze zm.) była żona - Pani J. D. W dniu [...] października 2004 r. Pani J. D. zmarła. W mieszkaniu pozostali zameldowani na pobyt stały córka zmarłej Pani M. R. wraz z synem M. R., osoby te nigdy nie pozostawały w stosunku służbowym z organami Policji. W myśl przepisów resortowych nie posiadają tytułu prawnego do zajmowania przedmiotowego lokalu.
Komendant Wojewódzki Policji w K. decyzją nr [...] z dnia [...] września 2005 r., na podstawie art. 95 ust. 3 pkt 4 i ust. 4 ustawy o Policji nakazał zainteresowanej, wraz z pozostałymi osobami zamieszkującymi z nią, opuszczenie przedmiotowego lokalu.
Organ II instancji decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2005 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Następnie decyzja ta stała się przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie. Jednocześnie ww. wystąpiła do Komendanta Głównego Policji z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] grudnia 1962 r. Zastępcy Kwatermistrza KWMO w K., na podstawie której ojciec strony, Pan A. D. uzyskał prawo do zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu. W ocenie Pani M. R. przy wydaniu tego rozstrzygnięcia organ Policji dopuścił się naruszenia obowiązujących w dacie orzekania przepisów prawa, co w konsekwencji powoduje, że orzeczenie to narusza prawo, a nawet można powiedzieć, że zostało wydane bez podstawy prawnej.