Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło, Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Asesor WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant Monika Niewińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października sprawy ze skargi G. B. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia na inne stanowisko służbowe 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] marca 2005 r., 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Szefa Służby Celnej na rzecz G. B. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania
Szef Służby Celnej działając na podstawie art. 18 ust. 2 i ust. 6 w zw. z art. 17 ust. 1 b ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (t.j. Dz. U. z roku 2004 r. Nr 156 poz. 1641 ze zm.) decyzją Nr [...] z dnia [...] marca 2005 r. przeniósł kontrolera celnego G. B. wraz z etatem z Izby Celnej w R. do Izby celnej w O.. W uzasadnieniu organ wskazał, że akcesja Polski do Unii Europejskiej spowodowała, że cześć granicy z państwami - członkami Unii - uległa z punktu widzenia kontroli celnej zniesieniu. Jednocześnie należy mocniej zabezpieczyć granicę Polski z Rosją, Białorusią i Ukrainą, bowiem stała się ona wspólną granicą Unii. Stąd wynikła konieczność zwiększenia obsady Izb Celnych położonych na wschodzie kraju, w tym także Izby Celnej w O.. Wystąpił więc, ważny interes służby, aby przenieść funkcjonariusza. Organ stwierdził także, iż biorąc pod uwagę posiadane przez celnika kwalifikacje i przygotowanie zawodowe oraz sytuację rodziną - to spełnia on kryteria określone w pkt 7 części III kryteriów i kolejności wyłaniania osób do procesu alokacji kadr zawartych w "Protokole uzgodnień w sprawie kryteriów i trybu alokacji kadr w Służbie Celnej" zawartym w dniu 30 września 2004 r. pomiędzy Pełnomocnikiem Ministra Finansów do Spraw Alokacji Kadr Służby Celnej, a Federacją Związków Zawodowych Służby Celnej.
W dniu 11 kwietnia 2005 r. wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożył pan G. B.. W uzasadnieniu podniósł on, iż w tym czasie zachorowała jego żona i sam opiekował się pięcioletnim synem. W tym czasie był czasowo przeniesiony do służby do Izby Celnej w B. i nie uchylał się od wykonywania obowiązków służbowych. Jednak obecna sytuacja się zmieniła. Choroba żony nasiliła się i faktycznie sam musi sprawować opiekę na dzieckiem. Do wniosku strona dołączyła zaświadczenie lekarskie, z którego wynikało, że objawy choroby zaostrzyły się i sama chora wymaga opieki osób drugich do czasu ustabilizowania się stanu psychicznego.
Szef Służby Celnej działając na podstawie art. 127 § 3 w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego decyzją nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ wskazał, że z przedstawionego przez celnika zaświadczenia wynika, iż zaostrzenie objawów choroby ma charakter przejściowy, co potwierdza iż w roku 2004 możliwe było przeniesienie funkcjonariusza do Izby Celnej w B.. Wobec tego nie można stwierdzić, że choroba żony jest czynnikiem, który na trwałe wyklucza sprawowanie przez nią opieki nad dzieckiem. W tej sytuacji niespełniona została przesłanka z art. 19 ustawy o Służbie Celnej, a więc funkcjonariusz samodzielnie nie sprawuje opieki nad dzieckiem.
W dniu 27 maja 2005 r. skargę na powyższą decyzję złożył pan G.B.. W skardze podniósł on, że choroba żony ma charakter obłożny i ciężki. Żona nie może opiekować się nieletnim synem. W tej sytuacji jest mu niezwykle trudno, a jego sytuacja ma charakter wyjątkowy.