Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski, Sędzia WSA - Ewa Grochowska - Jung, Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.), Protokolant - Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2009 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej z dnia [...] października 2008 r. (bez numeru) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia w sprawie niezdolności do zawodowej służby wojskowej - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji, - zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...], działając na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 133, poz. 1422 ze zm.), rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. (Dz. U. Nr 151, poz. 1595 ze zm.) i rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 stycznia 2006 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 75), uznała [...] A. S. za trwale niezdolnego do służby wojskowej - kategoria N.
W wyniku odwołania, Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...], działając na podstawie § 4 pkt 1 w związku z § 31 i 32 cytowanego już wyżej rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach i art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., uchyliła zaskarżone orzeczenie Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] i poleciła przeprowadzenie nowego postępowania orzeczniczego w sprawie [...] A. S. zakończonego wydaniem orzeczenia uwzględniającego wnioski zawarte w uzasadnieniu. Powyższe orzeczenie zostało doręczone skarżącemu w dniu 9 lipca 2008 r.
W wyniku skargi od powyższego orzeczenia, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 grudnia 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 1286/08, uchylił zaskarżone orzeczenie.
W międzyczasie, wykonując orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...], Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...], ponownie uznała skarżącego za trwale niezdolnego do zawodowej służby wojskowej - kategoria N. Powyższe orzeczenie zostało doręczone skarżącemu w dniu 14 lipca 2008 r.
W piśmie z dnia 26 lipca 2008 r. skierowanym do Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności powyższego orzeczenia zarzucając mu rażące naruszenie art. 16 § 2 k.p.a. polegające na jego wydaniu, mimo że przysługiwała mu skarga do Sądu od orzeczenia z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...], a jednocześnie - z ostrożności procesowej - odwołał się od tego orzeczenia wnosząc o jego zmianę, poprzez określenie w pkt 9, iż jest on zdolny do zawodowej służby wojskowej, bądź też jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji.
Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...], działając na podstawie § 20 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 151, poz. 1595 ze zm.) i § 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 133, poz. 1422 ze zm.), odmówiła stwierdzenia nieważności orzeczenia Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...]. W uzasadnieniu podała, że nie naruszono przepisu art. 16 § 2 k.p.a. i nie istnieje żaden przepis zabraniający wydania decyzji przez organ pierwszej instancji po uchyleniu decyzji w trybie odwoławczym, przed upływem terminu do wniesienia skargi do Sądu. Reasumując, Komisja nie stwierdziła naruszenia prawa, a tym bardziej rażącego i w konsekwencji nie istnieją podstawy do stwierdzenia nieważności orzeczenia.