Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania wynagrodzenia oraz innych świadczeń pieniężnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Ewa Marcinkowska (spr.), Protokolant Eliza Kusy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2010 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania wynagrodzenia oraz innych świadczeń pieniężnych oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 k.p.a. oraz art. 119 ust. 1 pkt 2, art. 121, art. 128 ust. 1 pkt 1, art. 130 i art. 132 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku A. J. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję nr [...] z dnia [...] listopada 2008 r., w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania wynagrodzenia oraz innych należności pieniężnych.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 18 października 2008 r. pełnomocnik A. J. zwrócił się do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z wnioskiem o wypłatę na rzecz jego mocodawcy: kwoty 2.100 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za okres od 1 lipca 2006 r. do 30 września 2006 r., kwoty 7.609 zł tytułem różnicy w odprawie pieniężnej oraz kwoty 8.404 zł tytułem różnicy w wysokości świadczenia rocznego pobieranego w okresie od 1 października 2006 r. do 30 września 2007 r., tj. łącznie kwoty 18.109 zł.

Wywodząc zasadność powyższego roszczenia pełnomocnik strony powołał się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt I OSK 971/07 skutkujący uchyleniem rozkazów personalnych Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] czerwca 2006 r. oraz z dnia [...] sierpnia 2006 r. w przedmiocie obniżenia A. J. dodatku służbowego z kwoty 1.700 zł do kwoty 1.000 zł. W ocenie pełnomocnika, uchylenie powyższych decyzji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego skutkuje przywróceniem mocy decyzji przyznającej dodatek służbowy w kwocie 1.700 zł, a to stanowi podstawę do wypłacenia różnic w wysokości świadczeń otrzymywanych i należnych.

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2008 r., wydaną na podstawie art. 119 ust. 1 pkt 2, art. 121, art. 128 ust. 1 pkt 1, art. 130 i art. 132 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676 ze zm.) oraz art. 104 k.p.a., odmówił A. J. wypłaty żądanych przez niego świadczeń.

Uzasadniając swą decyzję Szef ABW przyznał rację pełnomocnikowi strony stwierdzając, iż faktycznie uchylenie rozkazów personalnych w przedmiocie obniżenia A. J. dodatku służbowego skutkowało przywróceniem mocy prawnej decyzji ustalającej wysokość tegoż dodatku na poziomie 1.700 zł. Zauważył jednak, że skutek ten zaistniał dopiero z dniem wydania wyroku przez NSA (tj. 17 czerwca 2008 r.), do tego czasu zaś w mocy pozostawał rozkaz personalny nr [...] z dnia [...] sierpnia 2006 r., przyznający temu funkcjonariuszowi dodatek w kwocie 1.000 zł.

Pełnomocnik A. J. wystąpił do Szefa ABW z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, w którym zarzucił organowi naruszenie art. 119 ust. 1 pkt 2, art. 121, art. 122, art. 128 ust. 1 pkt 1, art. 130 i art. 132 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu poprzez błędną wykładnię wskazanych przepisów. Wniósł w związku z tym o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz przyznanie należności zgodnie z wnioskiem strony. W uzasadnieniu wniosku podniósł, iż należy rozróżnić skutki procesowe i materialnoprawne decyzji /wyroku/ uchylającego decyzję. W ocenie pełnomocnika, wyrok Sądu uchylił skutki decyzji ex nunc jedynie w zakresie procesowym, w zakresie materialnoprawnym zaś skutki te ustały z mocą wsteczną, co przemawiałoby za zasadnością roszczenia o wypłatę wnioskowanych należności, których termin przedawnienia jeszcze nie upłynął.

Strona 1/5