Sprawa ze skargi na postanowienie Szefa Służby Celnej w przedmiocie przekazania według właściwości wniosku o stwierdzenie nieważności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska-Jung, Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Asesor WSA Sławomir Antoniuk, Protokolant Joanna Ukalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2007 r. sprawy ze skargi A. A. na postanowienie Szefa Służby Celnej z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie przekazania według właściwości wniosku o stwierdzenie nieważności - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6197 Służba Celna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Szef Służby Celnej
Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia 18 sierpnia 2006 r., skierowanym do Szefa Służby Celnej pełnomocnik A.A. - radca prawny W.L. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] maja 2002 r. nr [...], którą to decyzją określono A.A. z dniem 1 maja 2002 r. miejsce pełnienia służby w wieloosobowym stanowisku ds. Audytu i przeniesiono ją na stanowisko służbowe inspektora celnego.

Postanowieniem z dnia [...] września 2006 r., wydanym na podstawie art. 65 § 1 i art. 124 k.p.a., Szef Służby Celnej wniosek A.A. przekazał według właściwości do Dyrektora Izby Celnej w R..

Na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy wskazując, że brak jest podstaw prawnych do przyjęcia, że Szef Służby Celnej nie jest organem wyższego stopnia w sprawach ze stosunku służbowego funkcjonariuszy celnych.

Szef Służby Celnej postanowieniem z dnia [...] listopada 2006 r. utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy i wskazał, że na podstawie art. 1b pkt 5 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz.U. z 2004 r. Nr 156, poz. 1641 ze zm.) do zadań dyrektora izby celnej należy realizacja polityki kadrowej i szkoleniowej w podległych jednostkach organizacyjnych Służby Celnej. Stosownie zaś do art. 1 ust. 7 powołanej ustawy o Służbie Celnej urzędem w rozumieniu rozdziałów 2 do 13 ustawy jest izba celna wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi. Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 9 powołanej ustawy w sprawach związanych z pełnieniem służby właściwym do podejmowania rozstrzygnięć jest kierownik urzędu. Kierownikiem zaś urzędu zgodnie z art. 1 ust. 8 jest dyrektor izby celnej. Dyrektor izby celnej w sprawach ze stosunku służbowego funkcjonariuszy celnych, pełniących służbę w izbie celnej jest niezależny, zaś jego decyzje i rozstrzygnięcia podlegają kontroli sądowej. Powołując się zaś na art. 81 ust. 1 ustawy organ wskazał, że dyrektor izby celnej jest także podmiotem właściwym do rozpoznawania wniosków o ponowne rozpoznanie sprawy rozstrzygniętej uprzednio jego decyzją. Do właściwości zaś Szefa Służby Celnej, upoważnionego do działania w sprawach przysługujących Ministrowi Finansów na podstawie art. 17 ust. 1 b ustawy o Służbie Celnej w zakresie spraw dotyczących funkcjonariuszy celnych, pełniących służbę w izbie celnej, zdaniem organu należą jedynie sprawy dotyczące przeniesienia funkcjonariusza celnego do innej izby celnej, skrócenie okresu przygotowawczego i zwolnienie z obowiązków związanych ze służbą przygotowawczą.

Organ, uzasadniając swoje postanowienie, powołał się ponadto na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o sygnaturze akt II SA/Wa 808/05, w którym to orzeczeniu Sąd rozpoznając skargę na decyzję dyrektora izby celnej odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej stosunku służbowego funkcjonariusza celnego nie kwestionował właściwości dyrektora izby celnej w tych sprawach.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pełnomocnik skarżącej wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych zarzucił mu naruszenie art. 124 § 1 i § 2 w związku z art. 126 i art. 107 § 3 kpa poprzez brak podstawy prawnej oraz wadliwe jego uzasadnienie. Pełnomocnik skarżącej zarzucił ponadto naruszenie art. 65 § 1 kpa i art. 156 § 1 pkt 2 kpa poprzez błędne ich zastosowanie. Uzasadniając skargę pełnomocnik skarżącej podał również, że przepisy ustawy o Służbie Celnej nie czynią wyjątków od zasady hierarchicznej organizacji organów Służby Celnej. Zdaniem pełnomocnika skarżącego minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje nadzór w sprawach, w których właściwe są organy celne. Powołując się zaś na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 maja 2002 r. o sygnaturze akt II UKN 356/2001 wskazał, że organem właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji jest organ wyższego stopnia.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6197 Służba Celna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Szef Służby Celnej