Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w W. w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego:
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło, Sędzia WSA Adam Lipiński (spr.), Asesor WSA Jacek Fronczyk, Protokolant Arkadiusz Koziarski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2006 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w W. z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego: oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

E. M. i jej małżonek Z. M. są funkcjonariuszami Służby Więziennej. Służbę pełnią w Areszcie Śledczym W. W celu uzyskania własnego mieszkania, w dniu [...] lutego 2005 r. zawarli z firmą budującą osiedle mieszkaniowe umowę przyrzeczenia sprzedaży lokalu mieszkalnego o powierzchni 68,6 m2, przy ul. [...] w P., za kwotę 206 881 zł, a następnie w dniu [...] kwietnia 2005 r. zawarli z Bankiem [...] S.A. umowę kredytu budowlano-hipotecznego w celu sfinansowania części kosztów budowy tego mieszkania. W dniu 1 czerwca 2005 r. małżonkowie wnieśli do Dyrektora Aresztu Śledczego odrębne wnioski o przyznanie każdemu z nich pomocy finansowej na zakup powyższego lokalu.

Decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 2005 r. Dyrektor Aresztu Śledczego w W. przyznał taką pomoc w wysokości 31 312,50 zł Z. M., natomiast decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2006 r. odmówił przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego E. M..

W wyniku odwołania E. M., Dyrektor Okręgowej Służby Więziennej w W. decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2006 r., na zasadzie art. 138 § 1 Kpa utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Podstawę prawną powyższych rozstrzygnięć stanowiły przepisy art. 85 ust. 1, art. 90 ust. 1 i art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 ze zm.) oraz § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej na uzyskanie lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 132, poz. 1235).

W uzasadnieniu decyzji odmawiającej organ stwierdził, że przepisy rozdziału 6 (Mieszkania funkcjonariuszy) ustawy o Służbie Więziennej, należy rozpatrywać w ich całokształcie, a nie każdy przepis odrębnie, w oderwaniu od innych norm prawnych tego rozdziału. Art. 85 ust. 1 i 2 stanowi, że funkcjonariuszowi Służby Więziennej w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę lub w miejscowości pobliskiej o powierzchni uwzględniającej stan rodzinny funkcjonariusza, stopień służbowy lub zajmowane stanowisko służbowe oraz normy dodatkowe przysługujące osobom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów. Prawo to realizowane jest przede wszystkim przez udzielenie takiego lokalu, a dopiero gdy przydziału nie dokonano, jako kompensata tego uprawnienia, przysługuje pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego lub domu w ramach spółdzielni budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy.

Mąż skarżącej otrzymał, zamiast przydziału lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej, ekwiwalentne świadczenie, tj. pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Zatem jest on osobą, której potrzeby mieszkaniowe, w formie dopuszczonej przez przepisy ustawy o Służbie Więziennej zostały zaspokojone. Zgodnie z art. 91 ust. 1 lokalu mieszkalnego nie przydziela się funkcjonariuszowi zajmującemu w miejscowości pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej lokal mieszkalny. Na mocy art. 91 ust. 1 pkt 3 nie przydziela się również lokalu funkcjonariuszowi, którego małżonek otrzymał przydział lokalu na podstawie decyzji administracyjnej. Przepis ten wyłącza w sposób wyraźny możliwość powstania roszczenia w stosunku do organu o przydział dwóch odrębnych lokali na rzecz każdego z małżonków, a zatem nie powstają również w takim przypadku roszczenia subsydiarne. Niemożliwa jest wiec sytuacja, w której można przydzielić funkcjonariuszowi na podstawie decyzji lokal mieszkalny, gdy jego małżonek taki lokal posiada. Nie jest także możliwa prawnie taka sytuacja, w której funkcjonariusz otrzymuje pomoc finansową na uzyskanie lokalu w przypadku, gdy jego małżonek zajmuje lokal na podstawie decyzji administracyjnej. W ocenie organu Z. M. otrzymując pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego otrzymał substytut prawa przydziału lokalu. Tak więc, w związku z otrzymaniem takiej pomocy finansowej na uzyskanie lokalu przez męża skarżącej, pomocy takiej już nie można udzielić drugiemu małżonkowi.

Strona 1/4