Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Sławomir Antoniuk (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2015 r. sprawy ze skargi I. W. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję w całości, 2. uchyla poprzedzającą ją decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w całości, 3. zasądza od Komendanta Głównego Straży Granicznej na rzecz skarżącego I. W. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Komendant Główny Straży Granicznej (dalej jako Komendant Główny SG) decyzją z dnia [...] października 2014 r. nr [...] , wydaną na podstawie art. 127 § 3 w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 99a ust. 1 pkt 9 i art. 101 ust. 5 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 1402), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...]orzekającą o opróżnieniu przez I. W. wraz ze wszystkimi osobami wspólnie zamieszkującymi lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w [...].
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Komendant Główny SG wskazał, iż w dniu [...] listopada 1998 r. decyzją nr [...] przydzielił funkcjonariuszowi SG I. W. lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w [...], odpowiadający przysługującej wymienionemu normie zaludnienia.
W związku z ustaleniem, że małżonka I. W. stała się właścicielem domu jednorodzinnego w [...] przy ul. [...], którego powierzchnia odpowiadała należnej wymienionemu normie zaludnienia, Komendant Główny SG decyzją wydaną w dniu [...] lipca 2014 r. orzekł o opróżnieniu przez byłego funkcjonariusza I. W. wraz ze wszystkimi osobami wspólnie zamieszkującymi lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w [...].
Od powyższej decyzji pełnomocnik I. W. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, w którym podniósł zarzut naruszenia przepisów procesowych, tj. art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a., poprzez nierzetelne przeprowadzenie postępowania dowodowego i w konsekwencji niewyjaśnienie, czy dom znajdujący się w [...] w chwili jego zakupu przez M. W. (żonę strony) oraz w czasie, gdy toczyło się postępowanie administracyjne w przedmiocie opróżnienia przez I. W. wraz ze wszystkimi osobami wspólnie zamieszkującymi lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w [...], nadawał do zamieszkania. Pełnomocnik strony podniósł także, iż w zaskarżonej decyzji nie wskazano dowodów, w oparciu o które przyjęto, że dom w [...] nadaje się do zamieszkania. Zarzucił również Komendantowi Głównemu SG bezzasadne odstąpienie od przesłuchania w toku postępowania strony oraz od przesłuchania w charakterze świadka J. B. (wykonującego prace budowlane domu w [...], stanowiącego własność żony odwołującego się) i właścicieli sąsiednich nieruchomości T. i Z. P. Złożył nadto wniosek o przesłuchanie tych osób w charakterze świadka na etapie postępowania odwoławczego. Pełnomocnik strony podniósł także zarzut naruszenia art. 99a § 1 pkt 9 ustawy o Straży Granicznej, poprzez błędne przyjęcie, że przepis ten ma zastosowanie także do osób, które nie są funkcjonariuszami SG. Z podanych względów wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie.
Komendant Główny SG uznał zarzuty pełnomocnika strony za bezzasadne i rozstrzygnięciem z dnia [...] października 2014 r. utrzymał zaskarżone rozstrzygnięcie w mocy.
W motywach rozstrzygnięcia organ podniósł, iż zgodnie z art. 7 k.p.a. wyjaśnił stan faktyczny sprawy, dotrzymując przy tym zasady prawdy obiektywnej oraz wyjaśnił przesłanki podjęcia decyzji, czym zadośćuczynił art. 8, art. 11, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a.