Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Ewa Kwiecińska, Danuta Kania (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi H. K. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/9

Minister Obrony Narodowej postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), dalej: "k.p.a." oraz art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599 ze zm.), dalej: "u.p.e.a.", utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] o uznaniu za bezzasadne zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Minister przedstawił dotychczasowy tok postępowania wskazując, co następuje:

Decyzją Dyrektora Oddziału Regionalnego w [...] Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] października 2015 r. nr [...] nakazano H. K. opróżnienie lokalu nr [...] przy ul. [...] w [...] oraz orzeczono o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym nr [...] przy ul. [...] w [...] na czas oznaczony - 1 rok. Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Zobowiązana upomnieniem z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] została wezwana do wykonania ciążącego na niej obowiązku w terminie 7 dni od dnia doręczenia upomnienia.

H. K. nie wykonała powyższego obowiązku, w następstwie czego Dyrektor OR w [...] AMW pismem z dnia [...] września 2016 r. wystąpił do Wojewody [...] o wszczęcie egzekucji administracyjnej obowiązku o charakterze niepieniężnym polegającym na opróżnieniu lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w [...] i przekwaterowaniu zobowiązanej do lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w [...].

Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] września 2016 r. Nr [...] wezwał zobowiązaną do opróżnienia zajmowanego lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w [...] i przekwaterowania do lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w [...] pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci opróżnienia ww. lokalu i innych pomieszczeń.

W dniu [...] października 2016 r. H. K. wniosła do Ministra Obrony Narodowej zażalenie na ww. postanowienie Wojewody wraz z zarzutami w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

Minister Obrony Narodowej postanowieniem z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] nie znajdując podstaw do jego uchylenia. Wymienione postanowienie stało się przedmiotem skargi zobowiązanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt II SA/Wa 2251/16).

Jednocześnie organ egzekucyjny w dniu [...] października 2016 r. przekazał pismo H. K. z dnia [...] października 2016 r. zawierające zarzuty zobowiązanej w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej do Dyrektora OR w [...] AMW z prośbą o zajęcie stanowiska w przedmiocie zgłoszonych zarzutów.

Po rozpatrzeniu pisma H. K. z dnia [...] października 2016 r. wierzyciel stwierdził, że zgłoszone przez zobowiązaną zarzuty znajdują umocowanie w treści art. 33 § 1 pkt 5, pkt 3 i pkt 8 u.p.e.a., natomiast inne podniesione w piśmie kwestie nie mogą być przedmiotem rozpatrzenia, gdyż nie mieszczą się w zakresie art. 33 § 1 u.p.e.a.

Strona 1/9