Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie zwolnienia ze służby
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak,, Asesor WSA Arkadiusz Windak (spr.), Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi T. D. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji z dnia [...] r. nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do uprawomocnienia się wyroku.

Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/8

Rozkazem personalnym z dnia [...] r., nr [...] Komendant Miejski Policji zwolnił [...] T. D. ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (j.t. Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 ze zm.) - z uwagi na oczywistość popełnienia przez policjanta przestępstwa z art. 178a Kodeksu karnego, uniemożliwiającego pozostawienie go w służbie. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że przeprowadzone postępowanie administracyjne potwierdziło fakt popełnienia przez T. D. czynu o znamionach przestępstwa, polegającego na tym, że w dniu [...] r.,, około godz. [...] w [...] na ul. [...], kierował samochodem osobowym marki [...] o nr rej. [...] w stanie nietrzeźwości.

W odwołaniu od tego rozkazu do Komendanta Wojewódzkiego Policji w T. D. zarzucił organowi I instancji brak obiektywizmu w prowadzonym postępowaniu, a ponadto uznanie go winnym popełnienia zarzuconego czynu przed wydaniem skazującego wyroku przez sąd karny. Podnosząc takie zarzuty T. D. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i przywrócenie go do służby.

Po rozpatrzeniu sprawy w wyniku wniesionego odwołania Komendant Wojewódzki Policji w rozkazem personalnym z dnia [...] r., nr [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zaskarżony rozkaz personalny utrzymał w mocy.

Uzasadniając decyzję organ odwoławczy stwierdził, że zgromadzony przez Komendanta Miejskiego Policji materiał dowodowy uzasadnia zwolnienie policjanta ze służby w trybie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji, zgodnie z którym "stosunek służbowy może zostać rozwiązany w razie popełnienia przez funkcjonariusza czynu o znamionach przestępstwa albo przestępstwa skarbowego, jeśli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia jego pozostanie w służbie". Organ odwoławczy uznał, że w świetle zgromadzonych przez organ I instancji dowodów wydaje się bezsporne, iż T. D. dopuścił się zarzucanego mu czynu. Fakt nietrzeźwości T. Dz. potwierdził specjalista toksykolog na podstawie badań krwi pobranej trzykrotnie w dniu [...] r. od wymienionego policjanta, stwierdzając w opinii, że o godz. [...] poziom alkoholu we krwi T. D. mógł się zawierać w granicach od [...] do [...], co odpowiada spożyciu około [...] ml alkoholu 40% - zatem w chwili kontroli drogowej znajdował się on w stanie nietrzeźwości silnego stopnia.

T. D. zaskarżył powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , który wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2006 r., sygn. akt II SA/Sz 21/06 uchylił rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] r. nr [...]. Sąd uznał, że decyzja ta wydana została z naruszeniem przepisów postępowania, w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Uzasadniając wyrok Sąd stwierdził, że przepis art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji pozwala organowi Policji na zwolnienie policjanta ze służby bez oczekiwania na prawomocne skazanie policjanta wyrokiem sądu karnego, w której to sytuacji organ zastępuje (wyprzedza) sąd w ocenie, czy nastąpiło popełnienie przestępstwa. Wymieniona w tym przepisie "oczywistość" popełnienia przestępstwa nie powinna zatem budzić wątpliwości i musi być oparta na wszechstronnie zebranym i należycie rozpatrzonym materiale dowodowym. W rozpoznawanej sprawie organ I instancji samodzielnie przeprowadził postępowanie dowodowe w bardzo wąskim zakresie korzystając z dowodów przeprowadzonych w postępowaniu przygotowawczym przez Prokuratora. Organ nie przesłuchiwał skarżącego T. D., poprzestając na dołączeniu do akt sprawy postanowienia Prokuratora o przedstawieniu T. D. zarzutu popełnienia czynu z art. 178a § 1 k.k. Organ II instancji nie zapoznał się z aktami śledztwa prowadzonego przez prokuratora i nie ustalał jaki materiał dowodowy został zebrany w tym postępowaniu.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji