Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Uzasadnienie strona 15/15

Zgodnie z projektem budowlanym na działce [...] wybudowane zostało osiedle domków jednorodzinnych i w związku z tym działka ta została podzielona na podstawie decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] na działki nr od [...] do [...], natomiast działki nr [...] i [...] nie uległy podziałowi, nie były i nie są wykorzystane na cele budowlane.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...]wniosło o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

W ocenie Kolegium podział działki [...] nie jest tożsamy z podziałem nieruchomości Nr [...], przeprowadzonym w [...] r., albowiem tylko część ([...]) z wcześniej wyodrębnionych wcześniej działek ([...]) zostało w [...] r. połączone w działkę Nr [...], która następnie w [...]r. została podzielona na kolejne działki ([...]) oznaczone numerami od [...] do [...]. Stąd też nie można przyjąć, że podział przeprowadzony w [...]r., z uwzględnieniem lub bez podziału przeprowadzonego w [...]r., jest tożsamy z podziałem dokonanym w [...] r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269, z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej.

W myśl art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271, z późn. zm.), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skarga nie jest zasadna. Zgodnie z art.98a ust.1, 1a i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz.2603 z późn.zm.), jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30 % różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Stan nieruchomości przed podziałem przyjmuje się na dzień wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, a stan nieruchomości po podziale przyjmuje się na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne, przy czym nie uwzględnia się części składowych nieruchomości. Przepisy art. 144 ust. 2, art. 146 ust. 1a, art. 147 i art. 148 ust. 1-3 ( ustawy o gospodarce nieruchomościami ) stosuje się odpowiednio (ust.1 ). Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić, jeżeli w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne, obowiązywała uchwała rady gminy, o której mowa w ust. 1. Do ustalenia opłaty adiacenckiej przyjmuje się stawkę procentową obowiązującą w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne (ust.1a). Przepisu ust. 1

Strona 15/15