Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agnieszka Klimek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi W. S. na uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w S. z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwolnienia z obowiązku zapłaty opłaty rocznej za szkolenie w roku szkoleniowym 2017 oddala skargę.
1. Pismami nadanymi przesyłką poleconą dnia 10 września 2020 r. W. S. (dalej przywoływany jako: "Skarżący"), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych z dnia [...] listopada 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwolnienia z obowiązku zapłaty opłaty rocznej za szkolenie w roku szkoleniowym 2017, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu podał, że składa skargę po upływie dwóch lat, gdyż Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w S. w pouczeniu uchwały błędnie pouczyła Skarżącego o prawie odwołania. Adresat odwołania (Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych) stwierdził uchwalą [...] niedopuszczalność odwołania i pouczył o prawie wniesienia skargi do WSA.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 listopada 2019 r. (sygn. akt VI SA/Wa [...]) oddalił skargę. W dniu 3 sierpnia 2020 doręczono Skarżącemu prawomocne rozstrzygnięcie odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie wyznaczenia zawodowego pełnomocnika. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął 2 września 2020 r. Skarżący podniósł, ze sporządzenia skargi kasacyjnej odmówił Rzecznik Praw Obywatelskich, Prokurator Prokuratury Okręgowej w W., adwokaci i radcowie prawni, pozbawiając go tym samym możliwości obrony praw.
Uzasadniając zarzuty zawarte w skardze Skarżący podkreślił, że uchwałę w zakresie odmowy zwolnienia podjęli radni podlegający wyłączeniu na mocy art. 24 § 1 pkt 6 K.p.a. Wskazał, że ewentualnie uchwała ta została podjęta przez osoby, których bezstronność była wątpliwa. Podniósł naruszenie art. 112 K.p.a. poprzez zamieszczenie wadliwego, szkodzącego mu pouczenia o możliwości wniesienia odwołania (a wadliwość pouczenia wskazano w prawomocnym wyroku VI SA/Wa 1365/19).
Skarżący uchwale zarzucił podjęcie jej na podstawie przepisu wewnętrznego korporacji w stosunku do osoby niebędącej już jej członkiem i nie podlegającej wewnątrzkorporacyjnym regulacjom. Wskazał także naruszenie zasady czynnego udziału strony w postępowaniu poprzez niezawiadomienie z odpowiednim wyprzedzeniem o terminie rozstrzygania, pomimo pozostawania w ponad rocznej bezczynności, co uniemożliwiło mu:
a) zapoznanie się z treścią zebranego materiału dowodowego,
b) uzyskanie wiedzy czy przeprowadzono w sprawie postępowanie wyjaśniające i jakie były jego ewentualne wyniki
c) złożenie wniosku o zabranie głosu na posiedzeniu rady.
Skarżący podniósł naruszenie art. 7 K.p.a. poprzez niestaranne ustalenie stanu faktycznego poprzez
a) ustalenie, że aplikant nie wniósł w 2017 r. żadnej z należnych rat w sytuacji, w której aplikant uiścił dnia 6 marca 2017 przelewem ratę za 2017 r. w kwocie [...]zł
b) ustalenie, że sytuacja finansowa aplikanta od momentu rozpoczęcia aplikacji nie uległa znacznemu pogorszeniu na skutek okoliczności od niego niezależnych w sytuacji, w której aplikant uległ 8 stycznia 2015 r., w drugim tygodniu aplikacji, poważnemu wypadkowi, co uniemożliwiło mu wykonywanie dopiero co podjętej działalności gospodarczej mającej finansować aplikację, jako jedyny aplikant jeździł na część zajęć na wózku inwalidzkim a na część chodził o kulach.